Zoals de naam al impliceert, is de belangrijkste bron van amandelen de wachtelboom. Deze bomen behoren tot de familie van Rosacea, waartoe ook rozen, kersen, pruimen, perziken en abrikozen. In feite, zijn abrikozen en amandelen zo vergelijkbaar dat de moer van de abrikoos vaak als een goedkope vervanging van amandelen gebruikt wordt.
Fysieke structuur
Amandelbomen variëren doorgaans van 10 tot 15 voeten hoog. De bloemen variëren van wit naar roze, hebben vijf bloemblaadjes en lijken vaak op roosjes. De bladeren zijn meestal drie tot vijf inch en lineair in vorm; Nochtans, zijn zij soms iets ovale. Een uniek kenmerk van de wachtelboom is dat deze rose-achtige bloemen eigenlijk voordat de bladeren vormen, die is het tegenovergestelde van andere bomen. De amandelen, waarvan er twee typen zijn, zijn die zich in de bloemen.
![]()
Soorten amandelen en voordelen voor de gezondheid
De wachtelboom produceert zowel zoet en bitter variëteiten van amandelen. Zoete amandelen zijn smakelijk, maar bittere amandelen moet niet worden gegeten, althans niet in grote hoeveelheden omdat ze een giftige stof bekend als amygladin bevatten. Bomen met volledig roze bloemen produceren zoete amandelen, terwijl bloemen die wit op de uiteinden van de bloemblaadjes zijn met rode/roze kleuring op de basis producten bittere amandelen.
De schil is het meest voedzame deel van de amandel omdat het bevat gezonde olie, eiwit en phytochemicals zoals vanille zuur, flavonoïden en catechin. Om deze voedingsstoffen worden geabsorbeerd in het lichaam, moet de amandel langzaam worden gekauwd. Amandelen is bekend dat er een scala aan voordelen voor de gezondheid. Bijvoorbeeld, bevatten amandelen een hoog gehalte van antioxidant flavonoïden, die bijdragen tot het verminderen van de build up van plaque in de slagaders, bevordering van een gezond hart en algehele voordelen voor de gezondheid
![]()
Geografische geschiedenis
Amandel bomen ontstond in China en Centraal-Azië eeuwen geleden, en ze werden eerst naar de Verenigde Staten in het midden van de jaren 1700s door Franciscaanse Padres, die hen naar Californië bracht gebracht. Eerste pogingen om de planten van de bomen is mislukt, maar rond 1870 wetenschappelijke technologie zoals kruisen hielp de bomen tot bloei. Tijdens de vroege jaren 1900 werd de central valley van Californië de eerste landinstelling voor amandelboom groei en blijft dus vandaag.
Groei in de Verenigde Staten vandaag
De enige plek in de Verenigde Staten waar de amandelbomen geteeld voor commerciële doeleinden worden is in Californië. De amandel noot is een belangrijkste gewas in de Verenigde Staten, en er zijn meer dan 450.000 hectare gereserveerd voor hun productie en meer dan 6.000 individuele telers die oogst van het gewas. Maaimachines controleren het gewas het hele jaar door, zoals de bomen hete zomers en koele winters, regen, irrigatie, geen temperaturen onder 0 graden F. vereisen
Oogsten van amandelen
In juli, de shell van de amandel romp, die de buitenste droge bedekt, begint te splitsen open en de vrucht begint te verschijnen. Tussen half augustus en eind oktober, de shell wordt blootgesteld en de moer begint te drogen. Tijdens dit seizoen, de romp volledig geopend en de noten worden klaar om te worden geoogst. Vlak voor de oogst, de grond onder de bomen is uitgeschakeld en mechanische boom shakers klop de noten op de bomen. Nadat de noten gedroogd zijn, zijn ze weggevaagd en voor verdere productie wordt afgenomen.
