Werper planten zijn vleesetende planten inheems in oostelijk Noord-Amerika. Ze krijgen hun naam uit het water gevulde schip gevormd uit de planten bladeren. Hoewel insect-etende planten exotische lijken kunnen, zal deze vaste planten maken zich meteen thuis in uw eigen achtertuin, zolang u hen voorzien van de juiste habitat die ze nodig hebben om te gedijen.
Functies
De bladeren van de werper planten formulier holle buisjes die water verzamelen. Deze buizen zijn gedekt door een blad dat als een kap fungeert om controle van de hoeveelheid regen die in de buis valt. Insecten in de buisjes vallen, verdrinken en worden verteerd door de plant. Bloemen zijn helder gele, rode, kastanjebruin, roze, roze of paars, afhankelijk van de soort. (zie referentie 1)
Geografie
Planten, inheems aan werper zijn vaste planten die in natte gebieden uit Canada zuiden aan de kust van Florida groeien. Vele soorten groeien in de zuidoostelijke VS behouden hun groene gebladerte het hele jaar door. Werper potplanten zijn winterharde in zuidelijke staten. Noord tot Zone 5 is ingegoten exemplaren kunnen overleven winter met enkele speciale behandeling: de potten in een zonnige gebied ondergrondse aan de rand steken. (zie referentie 2)
Natuurlijke Habitat
Wilde werper planten groeien in zonnige moerassen bedekt met veenmos. De bodem is vastgereden, laag in minerale zouten en heeft een lage pH. De bodem in een moeras bevat weinig stikstof. Eten van insecten is een aanpassing van planten die in de habitat van een stikstof-armen leven. Werper planten vangen insecten om te verkrijgen van de voedingsstoffen die ze niet van de bodem krijgen. (Zie ference 3)
Vereisten
Werper planten nodig veel zon en veel vocht. Plant ze in een open gebied dat ten minste zes uur direct zonlicht per dag tijdens het groeiseizoen ontvangt. Grond moet vochtig maar niet al te verzadigd; ook moet de bodem uitdrogen volledig. Werper planten liever zure bodem, die vergelijkbaar is met hun eigen bodem: veenmos toevoegen en eventueel zand, afhankelijk van de variëteit. (zie referentie 2)
Overwegingen
Werper planten hoeft niet te worden bevrucht. Meststoffen bevatten doorgaans stikstof. In tegenstelling tot de meeste andere tuinplanten die in de bodem van de stikstof-rijk gedijen, groeien werper planten in een omgeving van stikstof-uitgeput. Bacteriën in werper planten afscheiden enzymen die het verteren van insecten. Het resultaat is een vloeibaar voedsel voor de planten die hoog is in stikstof. (zie referentie 1)
Werper planten zijn beschermd door federale en nationale wetten. Terwijl de meeste planten in huis tuinen werden verzameld in het wild, verkopen sommige kwekerijen specialiteit hybriden. (zie referentie 2)
