Koninkrijk Moneren is een brede groep van organismen die bestaat uit alle van de prokaryote organismen van de (niet-nucleated). Monerans zijn kleine, alomtegenwoordige eencellige organismen die zijn gekoloniseerd elke hoek van de aarde. Op basis van de enorme aantallen zijn ze veruit de meest succesvolle organismen op de planeet.
De status van Moneren zoals een goede Koninkrijk wordt beschouwd als verouderd door sommige wetenschappers omdat ze niet lijken te vormen een monofyletische groep--dat is, ze beslaan meerdere takken van de boom des levens. Niettemin is het nuttig om de prokaryoten beschouwen als een entiteit vanwege hun vele overeenkomsten. Monerans zijn synoniem met de deken categorie "bacteriën."
Koninkrijk Moneren: Niet een Koninkrijk?
Al in 1977, microbioloog Carl Woese beweerde dat prokaryoten niet in een enkel Koninkrijk passen. Latere onderzoek heeft bevestigd dat er een oude kloof binnen Moneren, splitsing van het Koninkrijk in twee groepen: archaeans en eubacteria.
Deze worden vaak beschouwd als aparte koninkrijken hoewel microbioloog Thomas Cavalier-Smith van de Universiteit van Oxford de enkele groepering van prokaryoten behoudt (hij noemt ze rijk Prokaryota) verdeeld in twee sub koninkrijken. Eubacteria zijn "typische" bacteriën die bevatten veel menselijke pathogenen zoals de Yersinia pestis, de builenpest. Archaeans zijn vaak extremofielen, wonen in enkele van de meest onherbergzame plaatsen op aarde, zoals Thermoplasma volcanium, die in zwavelzuur warmwaterbronnen leeft.
![]()
Monerans zijn alomtegenwoordig
Prokaryoten zijn te vinden in elke ecologische nis op aarde. Microbioloog en Nobelprijswinnaar William Whitman schat er 5---10 ^ 30 (vijf gevolgd door dertig nullen) moneran cellen in de wereld. Ze leven overal van de bovenste atmosfeer naar de bodem van de zee en diep in de aardkorst.
Samen genomen, is de totale bacteriële massa gelijk aan alle andere organismen op aarde gecombineerd. Bovendien is de gemiddelde mens bevat tien keer meer prokaryotische cellen dan menselijke cellen! Natuurlijk, deze goedaardige bacteriële cellen zijn vrij klein en alleen make-up ongeveer twee procent van je totale lichaam massa.
![]()
Rol in ziekte
Wanneer een bevolking van bacteriën in het menselijk lichaam sneller dan ze zijn gedood uit wordt gerepliceerd, is het resultaat een bacteriële infectie. De symptomen van verschillende infecties variëren als gevolg van de locatie, de ernst en de methode van bacteriële groei. Bijvoorbeeld, kan de bacterie Streptococcus pneumoniae sinusbesmetting of longontsteking, afhankelijk van waar de infectie zich voordoet.
Artsen schrijven vaak antibiotica om bacteriële infecties te elimineren. Vanwege de verschillen tussen de biologie van menselijke en moneran cellen, is het mogelijk innemen van verbindingen die giftig zijn voor de bacterie maar niet voor de host. Antibiotica stoppen met het vermogen van bacteriën om te verdelen of vitale cellulaire processen worden uitgevoerd. Wanneer een bacterie evolueert naar de toxische effecten van het antibioticum te weerstaan, is er gezegd dat resistentie tegen hebben ontwikkeld.
![]()
Prokaryote celstructuur
Monerans zijn opmerkelijk vanwege hun gebrek aan een celkern. Zij hebben echter een andere interne en externe structuren. Bijna alle bacteriën hebben een rigide celwand bestaat uit kruiselings gekoppelde suiker moleculen die dient ter bescherming van de organismen uit hun omgeving.
Het bacteriële chromosoom (wel een nucleoïde genoemd) bevat de bacteriële DNA en berust vaak op een punt in de celmembraan. Talrijke kleinere lussen van DNA-plasmiden genoemd kunnen ook worden gevonden in de cel. Grote moleculen genaamd ribosomen zijn verantwoordelijk voor het nemen van de getranscribeerde kopieën van het DNA-code en draaien ze in cel eiwitten.
Vele monerans zijn geschikt voor beweging. Dit is over het algemeen bereikt door een gespecialiseerde structuur genaamd een flagellum, die als een soort van moleculaire propeller fungeert. Andere monerans hebben alternatieve middelen van beweeglijkheid, zoals de parasiet van Listeria, die jury-rigs van een gastheercel machines voor het voortbewegen van het op een groeiende fan van eiwit vezels.
Horizontale genoverdracht
Monerans geven niet hun genen van generatie op generatie als vrijwel alle andere organismen doen. Ze kunnen ook de overdracht van genen tussen elkaar en soms zelfs nemen willekeurige segmenten van DNA drijvend in het milieu. Dit is een belangrijke kracht van de microbiële evolutie, omdat het laat moneran cellen verwerven gunstige mutaties uit cellen die zijn slechts ver verwant.
![]()
Monerans en de sfeer
Prokaryote cellen genaamd cyanobacteriën waren cruciaal bij het vormgeven van de vroege sfeer. De vroege aarde bevat bijna geen zuurstof. Veel bacteriën nemen in koolstofdioxide en zuurstof vrij. Dit is wat veroorzaakt de eerste stijging van het gehalte van de atmosfeer van zuurstof zo'n 2,45 miljard jaar geleden. Vandaag, zijn zowel fotosynthetische eukaryoten (bijvoorbeeld planten) en prokaryoten verantwoordelijk voor het behoud van het evenwicht tussen koolstofdioxide en zuurstof.
