Mossen zijn bryophytes, primitieve planten geloofde als eersten het vermogen om te leven op het land te ontwikkelen. Mossen hebben geen vasculaire buizen aan overdracht wateren en voedingsstoffen, en geen echte stengels of wortels. Hun grootte beperken milieu waterbronnen en absorptie. De University of Massachusetts schat er 14.500 mos-soorten groeien in verschillende habitats, alle hebben in feite dezelfde structuur.
De eerste mos plant is een spore vrijkomen uit de sporofyt die vormt aan het eind van het mos plant de "stem". Vrijgegeven sporen reizen lange afstanden op de wind en levensvatbaar blijven voor decennia. Sporen landing onder passende voorwaarden verdelen en produceren van harige filamenten genaamd protonemas, die over het groeimedium weven. Kiemen van de spore-filamenten, gametofyten vorm, gehouden aan de oppervlakte door rhizoids.
De belangrijkste moss-structuur is de gametofyt, van een MOS "stammen" en "leaves." Een stam van de Mos (de tijdschaalas) ondersteunt bladachtige structuren (phyllids), die het verrichten van fotosynthese, zonlicht omzetten in suikers die het mos voor voedsel gebruikt. Meestal gerangschikt in een spiraal, moss "Bladeren" zijn meestal één cel dik met ribben twee of meer cellen dikke omlaag hun centra. Moss stengels einde in wortel-achtige strengen genaamd rhizoids, om het mos aan haar groeiende oppervlakte gespecialiseerd.
De tweede mos structuur is echt een tweede generatie. Moss planten reproduceren seksueel gebruik van aparte planten geproduceerd op verschillende tijdstippen. Dit wordt aangegeven in de naam uitgangen. "De beëindiging '-phyte' betekent 'plant', zodat de gametofyt is de 'gameet plant' en de sporofyt is de 'plant van spore,'" Heino Lepp van de Australische Nationale Plantentuin meldt in zijn artikel, "wat is een Bryophyte?" Gametofyten zijn getipt met een omgekeerde kegel-vormig gebieden (archegonia) of de mannelijke voortplantingsorganen (antheridia). Water nodig vrijgegeven sperma (antherizoids) aangezien zij naar de archegonium zwemmen. Kiemen van de gametofyt tip na de bevruchting, houdt een sporofyt zelf op zijn plaats door een voet in de archegonium verankering.
De sporofyt stengel, genaamd de seta, draagt de sporangium (spore capsule) op de tip. Een sporangium kan leiden tot een miljoen sporen. Vervallende spore capsules worden bewaakt door een omhulsel genoemd de calyptra die shrivels en valt af als de sporen volwassen zijn. Een cap genoemd de operculum toppen van de capsule opening onder de calyptra. De capsule openen (peristome) kan hebben tanden die helpen het gesloten te houden. Gerijpte sporen worden vrijgegeven wanneer de capsule top breuken en drift af op formulier nieuwe installaties.
Mossen afhankelijk niet van alleen seksuele reproductie. Gametofyten hebben ballen van unspecialized cellen, genaamd gemmae, gehecht aan hen. Als elk afgebroken, kan eenvoudig cel om te vormen van een protonema dat laterale scheuten stuurt bud. Nieuwe gametofyten ontwikkelen de scheuten, ervoor te zorgen het mos van overleving. Hun eenvoudige structuur en meerdere reproductieve methoden toestaan mossen te bloeien van de poolcirkel aan de evenaar.
