Zout is een specerij die is niet alleen voor verhoging van de smaak. Het is ook voor het behoud van een verscheidenheid van levensmiddelen, zoals vleeswaren, ingeblikte voedingsmiddelen en gebakken producten. Vaak voorkomende bijwerkingen van teveel zout inname, zoals zilte urine, waterberging en verhoogde bloeddruk, optreden afhankelijk van de zout gevoeligheid van een persoon. Kennen van het maximumbedrag van zout dat je kunt consumeren helpt voorkomen dat eventuele ongewenste effecten op je lichaam.
Zout bestaat uit twee micronutriënten, natrium en chloride. Deze micronutriënten zijn nodig bij het handhaven van de lichaamsvloeistof evenwicht en bij het uitvoeren van normale lichaamsfuncties. Er is een limiet aan het bedrag van elke micronutriënt die je verbruikt. Meer dan van boven of onder de grenzen verandert normale lichaamsprocessen zoals bloedomloop en de verwijdering van giftige afvalstoffen.
In het algemeen, de toelaatbare inname van de bovenste niveau (UL) voor zout-bevattende voedingsmiddelen, op basis van de Food and Nutrition Raad van bestuur, is 5,8 gram per dag. Zoals gemeld door het Institute of Medicine, deze UL is van toepassing op de Amerikanen en Canadezen, en is gericht op het voorkomen van bijwerkingen als gevolg van overmatige consumptie van zout.
Zilte urine, kan volgens de Florida gezondheid encyclopedie, worden veroorzaakt door teveel zout in de voeding. Het kan gemeten worden via urineonderzoeken, evenals bloed testen. Het normale bereik is 15 milli-equivalent aan 250 milli-equivalent per liter per dag (milli-equivalent/L/dag). Hoewel met zilte urine een logisch gevolg van hoge zout inname is, er zijn andere factoren die van invloed kunnen zijn op de urineproductie: nierstenen en nierfalen. Het is raadzaam uw arts te raadplegen als u een abnormale urineproductie hebt.
Water retentie resultaten wanneer uw lichaam de hoeveelheid water om af te scheiden verlaagt, in transpiratie of in de urine. Zoals vermeld in de micronutriënt Information Center van het Linus Pauling Instituut, "excessieve inname van natrium chloride leiden tot een toename van de extracellulaire vloeistof volume..." Deze bijwerking staat ook bekend als vochtretentie. Het gaat vaak gepaard met een gewijzigde dorst mechanisme en buikpijn. Langdurige waterretentie kan bovendien leiden tot oedeem of zwelling van lichaamsdelen.
Hoge bloeddruk of hypertensie--zoals gerapporteerd door artsen Ken Flegel en Peter Magner van de Canadian Medical Association--is "de grootste schade" als gevolg van teveel zout inname. De normale bloeddruk voor volwassenen (18 jaar en ouder) is minder dan 120/80mmHG systolische/diastolische. Overmatig zout inname interfereert met de normale bloedstroom en veroorzaakt hoge bloeddruk--bijvoorbeeld 140/90 mmHG. Deze abnormale bloeddruk wordt vaak geassocieerd met duizeligheid, hoofdpijn en verwante gevoelens van stress, die kunnen worden verward met andere oorzaken en jarenlang onopgemerkt.
