De relatie tussen de dieren in het Romeinse leven en kunst was lang en zelfstandig. Van de komst van de mythologie rondom de geboorte en het grootbrengen van Romulus en Remus (de twee twin progenitorcellen van het Romeinse rijk schofterig weggegooid door hun oom te sterven, dan gered door een "she-wolf"), Romeinse geschiedenis, is kunst en literatuur doorspekt met dierlijke beelden die nog steeds vandaag resoneert.
Honden
Honden een grote rol gespeeld in de Romeinse bewustzijn en het dagelijks leven omdat ze vaak gesymboliseerd vruchtbaarheid en bescherming. Vanaf mythen waarschijnlijk ontleend aan de Griekse en zelfs Mesopotamische tradities, verscheen honden in schilderijen, sculpturen, reliëfs en Etruskische architectuur. De beroemde mozaïeken van de honden van Pompeii vertegenwoordigd een gemeenschappelijk geloof in de kracht van honden te waarschuwen over de naderende ramp. Unchained honden waren vaak vrij om te waarschuwen; de geketende honden in de mozaïeken waren niet in staat om te helpen met het waarschuwen van de burgers over de uitbarsting van de Vesuvius, die een reusachtig gedeelte van het gebied van bevolking gedood.
Slangen
De toverstaf gehouden door Mercury, de Romeinse god van de genezing, vertegenwoordigt autoriteit. Meestal aangeduid als de "personeel van Asclepius", is de staaf omsloten door een slang zei regeneratie en genezing te vertegenwoordigen. Snake vertegenwoordigingen verscheen in andere plaatsen zoals op zilveren munten--de godin Salus, een vrouwelijke arts, verscheen op deze munten ergens rond 210 v.Chr. verschillende beelden tonen haar bedrijf één of meerdere slangen gelijktijdig.
Rams, geiten en schapen
In de vroege Romeinse cultuur vertegenwoordigd geiten overwinning, intelligentie en zelfs voraciousness. Afgebeeld eeuwenlang, beelden van de schapen en de ram aangegeven aardse kwaliteiten. De Romeinse god Faunus (het equivalent van de Griekse god Pan), vertegenwoordigde fysieke seksualiteit en natuur. Religieuze riten van passage werden zorgvuldig uitgevoerd met behulp van geit bloed en huid. Riten van de vruchtbaarheid waarbij zweepslagen met geit skins soms werden uitgevoerd voordat een formele verkering ook.
Paarden
Stukken bij het graf van Tarquina van Francesca Giustiniani zijn een voorbeeld waar een afbeelding van de relatie van paarden in het dagelijks leven van de Romeinse weergegeven. Dacht om geluk, Romeinen soms offerde paarden en stukken van de dieren tussen huishoudens in de hoop dat ofwel het bloed, een bot, een staart of een huid een succesvolle oogst brengen zou verdeeld. Mensen die eigendom van paarden ook werden gehouden in een hogere status dan degenen die niet de dieren zelf.
