Eenden zijn aangepast om te zwemmen in water. Ze zijn aangepast aan het vangen van voedsel in het water en op de vlucht uit water. Maar eenden gedrags aanpassingen, water of anders zijn vaak gerelateerd aan hun fysiologische aanpassingen. Wetenschappers hebben de neiging om zich te concentreren op die morfologische veranderingen, maar wanneer gedrags eigenschappen met genetische eigenschappen koppelen, de gedrags aanpassingen wortel te schieten in de soorten door de kracht van de selectie.
Zwemvliezen
De zwemvliezen van een eend zijn ontworpen om te zwemmen. Ze uitbreiden en contract op verschillende manieren om te maximaliseren van de eend beweging in het water. De voeten zijn heel stoer en geen zenuwen of bloedvaten, waardoor de eend om te zwemmen in het ijskoude water bevatten. De gordel heeft de neiging tot het waddling kenmerk van eenden. Verschillende soorten hebben variaties van de dezelfde aanpassingen; Mandarin eenden, hebben bijvoorbeeld sterker aangrijpend macht in hun voeten omdat ze zoeken beschutting in bomen wanneer ze niet in het water.
![]()
Sterke snavels
De snavel, of de stuklijst, de eend, de eend van voeding en de manier waarop het vangt voedsel met elkaar zijn verbonden. Alle eenden lamellen of benige uitsteeksels, op hun snavels, maar sommige hebben bredere rekeningen met een membraan, waardoor het filteren van water voor kleinere dieren. Anderen hebben langere, getande rekeningen voor snijwerk van vis, weekdieren en amfibieën. Eenden gebruiken ook hun snavels om olie op hun veren.
![]()
Vette veren
Een eend gedrag, genaamd preening, biedt de mogelijkheid van een eend veren zijn waterbestendig. De preen klier, gelegen in de buurt van de onderkant van de staart, scheidt een olie die eenden dan wrijf met hun snavels en de hoofden op hun veren en over hun hele lichaam. De olie op een eend van veren houdt de vogel droog. Verblijft droog blijven warm en licht om te zwemmen, en vliegen sneller.
![]()
De wilde eend
De wilde eend is een voorbeeld van zowel fysiologische en gedragsmatige aanpassingen. De vrouwtjes hebben bruinachtig veer camouflage dat het water reed bedekte nabootst. De jongeren hebben een soortgelijke verkleuring voordat rijping. Terwijl de mannen de verschillende groene kop hebben, zullen ze verliezen veel van hun kleuring na fokken. Vrouwtjes worden overgelaten aan het verhogen van de jong, dus als gevaar benaderingen, het vrouwtje zal quack luid en vliegen weg te trekken van het roofdier naar zichzelf. De baby's hebben geleerd te blijven nog en stil. Als de predator haar streven naar blijft, zal het vrouwtje vliegen op open water en doen alsof ze gewond raken. De wilde eend kan nemen vlucht uit het water bijna verticaal vanwege de combinatie van de kracht van zijn vleugels en de peddelen van zijn voeten.
![]()
