Ionisatie-energie is de hoeveelheid energie die nodig is om te ioniseren van een atoom of een elektron aftrap. Verschillende elementen hebben verschillende ionisatie-energie, die kunnen worden berekend met behulp van benaderingen op basis van kwantummechanica of experimenteel gemeten. Beide zijn vrij uitdagend taken. Gelukkig echter vertoont het periodiek enkele eenvoudige ionisatie energie trends. Dus als u een groep van elementen hebt en u wilt achterhalen die de hoogste ionisatie-energie heeft, kunt u vaak gewoon kijken de periodieke lijst om uit te vinden.
Wat die u nodig hebt
- Periodiek systeem
Ga naar elk van de elementen die u wilt vergelijken in het periodiek. Hebt u van fluor, zwavel en lithium, bijvoorbeeld fluor is in kolom 17, zwavel is in kolom 16 en lithium is in kolom 1.
Bepalen welke elementen liggen hoogste en verste naar rechts. In het algemeen, als je over de periodieke tabel aan de rechterkant gaat, vergroten ionisatie energie. Als u omhoog de periodieke lijst gaan, de ionisatie-energie ook verhogen. Om verder te gaan in het voorbeeld, ligt fluor hoogste en verste naar rechts, dus het heeft de hoogste ionisatie-energie.
De andere elementen in de groep van hoogste en verst naar rechts tot de laagste en de verste naar links gerangschikt. Dit is de volgorde van hun ionisatie-energie. Om verder te gaan in het voorbeeld, heeft fluor een hogere ionisatie-energie dan zwavel, die een hogere ionisatie-energie dan lithium heeft.
Merken dat waterstof iets van een anomalie--de ionisatie-energie ligt tussen die van koolstof en stikstof is, maar het meestal in kolom 1 geplaatst wordt. Als waterstof in de groep, moet u het behandelen alsof het tussen koolstof en stikstof.
- Deze trends, zijn terwijl nuttig, brede generalisaties met vele uitzonderingen. Als u weten van de werkelijke ionisatie energie van een element wilt, is het het beste om gewoon opzoeken--chemici en fysici hebben gemeten en berekend ionisatie energieën voor bijna alle elementen. De gegevens zijn overal verkrijgbaar.
