Vulkanen mark openingen waar gesmolten gesteente het aardoppervlak--vaak op gewelddadige wijze bereikt. Van subtiele kloven te skyscraping toppen, deze landvormen zijn zowel destructieve als constructieve: ze kunnen smoren terrein en ecosystemen met lava, modderstromen en as, maar ook voeden biologische gemeenschappen met vruchtbare grond en--aanzienlijk--nieuwe topografische functies maken.
Vulkanen als Geografie
Vulkanen, natuurlijk, zelf landvormen: soms subtiel, soms niet mis te verstane en dramatische. Het steil conische silhouet van een composiet- of stratovulkaan--het klassieke beeld van een vulkaan in de meeste geesten--is afgeleid van vermengd lagen viskeuze lava, as en andere "pyroclastische" materialen opgebouwd over vele uitbarstingen en emissies. In schril contrast, veronderstelt een schildvulkaan--zoals enorme Mauna Loa en Mauna Kea in Hawaii--een veel zachter helling van gemakkelijk stromen basaltische lava. Vulkanen kunnen ook de vorm van slakkenkegels en lavakoepels aannemen. Waar de verwering en erosie hebben ontdaan buitenste lagen van uitgestorven vulkanen, alles wat kan worden overgelaten aan het landschap zijn resistent resten van hun "keel" en de leidingen in de vorm van vulkanische nek (of stekkers) en dijken. Een wereldberoemde voorbeeld van eerstgenoemde is Shiprock in New Mexico. In de oceanen, vulkanische seamounts en eiland zijn bogen belangrijke eigenschappen markering vluchtige tektonische marges.
![]()
Kraters en Caldera 's
Een vulkanische krater is de opening van de geleider overbrengen van magma naar de oppervlakte. Meestal is het een relatief klein uitholling markering van een vent, als op de belangrijkste top van een vulkaan. Veel grotere is een caldera, die in principe een geruïneerde of samengevouwen krater gevormd uit een explosieve uitbarsting of gewoon het legen van een onderliggende magmakamer. "Caldera" vloeit voort uit het Spaans voor ketel. Deze gapende depressies zijn vaak omhoog van 16 kilometer (10 mijl) breed, en soms breder. Oregon kratermeer in de Cascade Range is verkeerde naam: het is eigenlijk een caldera gemaakt door de massale uitbarsting van Mount Mazama zo'n 7.700 jaar geleden, dan vervolgens overspoeld met nu. Vaak--als op kratermeer--nieuwe vulkanische kegels in een caldera vormen begint, aan te tonen de vulkaan, ondanks haar gestraald mond, is verre van doden.
![]()
Uitbarstingen en geografie
Vulkanen bouwen ook landvormen ver van hun openingen door middel van de verspreiding en petrification van hun magma en andere pyroclastische materialen. Horizontalis uitbarstingen van basalt, vaak aangeduid als "het overspoelen van basalt," kunnen bouwen enorme lava plateaus die betrekking hebben op duizenden vierkante kilometer. Het Columbia Plateau in het noordwesten van de Verenigde Staten is een voorbeeld; anderen zijn het Hoogland van Dekan en Siberische vallen. Lavastromen volgen vaak bestaande rivier IJszee. Als zwakkere omringende rots tast weg, de stroom, kan nu een topografische bergkam, leiden tot een "omgekeerde vallei."
![]()
Interactie geomorfologische krachten
Van een vulkaan invloed op een landschap komt nooit in een vacuüm. Andere factoren land-sculpting functie in tandem, en de interactie kan produceren geomorfologische kenmerken. Hoge vulkanen ondersteunen vaak Alpengletsjers en het werk van de gravure van deze ijs massa's tegengaat de actie van de berg-gebouw van actieve uitbarstingen. Mount Jefferson in de Oregon Cascades is niet uitgestorven, bijvoorbeeld, maar tijdens haar recente onbeweeglijkheid hebben gletsjers afgekloven een steile kegel van de top. Uitbarstingen die onder ijskappen, zoals in IJsland of Antarctica plaatsvinden, produceren hun eigen karakteristiek landvormen zoals vers stromende lava voldoet aan ijs, bijvoorbeeld de mesa-achtige bergen genaamd "tuyas." Ondertussen, rivieren, snijden gemakkelijk kloven op de hellingen van vulkanen. Een stratovulkaan of schild vulkaan ondersteunt vaak een onderscheidend radiale drainage met stromen naar alle kanten van de centrale top te slepen.
![]()
