Retailers en fabrikanten kopen vaak inventaris en apparatuur van groothandelaren, die gemeenschappelijke tussenpersonen tussen fabrikanten en detailhandelaars. Ondernemers zijn niet expliciet verplicht onder in het algemeen aanvaarde boekhoudkundige Procedures voor het berekenen van de groothandelsprijzen voor financiële verslaggevingsdoeleinden. Als een investeerder of de concurrent kunt u echter groothandelsprijs om informatie te verkrijgen om verschillende redenen. Dit kan gedaan worden met behulp van marktgegevens, informatie in de jaarrekening van de onderneming-onderwerp of schattingen die zijn gemaakt met behulp van referentie-financiële informatie.
Gebruik van de financiële boekhoudkundige informatie
De eigenaar van een bedrijf kunt groothandelsprijs informatie via correspondentie met een groothandelaar of door het onderzoek van facturen opvragen. Jaarrekening en belastingaangiften bevatten vaak gedetailleerde informatie over de voorraad, het breken tot grondstoffen, werk-in-progress en gereed product. Voorraad aankoop bedragen worden soms ook vermeld.
Boekhoudkundige methoden kunnen variëren in sectoren. Dus, hoe meer informatie vermeld in de toelichting bij de jaarrekening, des te nauwkeuriger uw berekening. Aankopen of grondstof gebruiken als een graadmeter voor groothandelsprijzen en controleren om te zien als eventuele kortingen zijn toegepast bij de aankoop. Het kan ook factor in de afboekingen op voorraad, eventueel nodig zijn.
Gebruik industrie of marktgegevens
Financiële gegevens bedrijven bieden industrie benchmark statistieken die kunnen worden gebruikt als basis voor het schatten van de wholesalekosten. Bijvoorbeeld, wordt inkomen verklaring informatie, zoals "kosten van verkochte goederen" geleverd als een percentage van de verkoop. Dit kan worden toegepast op het onderwerp van verkoopcijfers te schatten het onderwerp vennootschappelijk kosten van verkochte goederen.
Een belangrijk voordeel van deze methode is dat de financiële statistieken worden gecategoriseerd door de industrie, vermindering van de afwijkingen die op basis van branche-specifieke boekhoudkundige methoden. Een belangrijk nadeel is dat kosten van verkochte goederen is niet onderverdeeld in subcategorieën, en bedrijven vaak andere kosten zoals arbeid bevatten en transportkosten binnen hun kosten van goederen verkocht. Als het desbetreffende goed een gemakkelijk geprijsde koopwaar, zoals maïs of olie is, kan de historische spotprijzen gemakkelijk worden verwezen door historische prijsinformatie te controleren.