U waarschijnlijk denk niet dat veel over je eten, maar de volgende keer dat je uw lunch eet slikken, kunt u overwegen hoe uw slokdarm beweegt je eten langs de weg. Soms werkt de slokdarm niet, wat betekent dat het voedsel niet kan overal gaan en zit in de slokdarm, een aandoening die bekend staat als megaesophagus. Er is geen behandeling voor deze aandoening, maar als uw hond een megaesophagus heeft u de voorwaarde met voedsel, medicijnen en een beetje van vindingrijkheid kunt beheren.
Wanneer de slokdarm haar spieren verliest, kan niet het voedsel naar de maag, een proces genoemd peristaltiek voortbewegen. Het verlies van spier stad zorgt ervoor dat de slokdarm te vergroten, zodat het voedsel wordt niet verplaatst als het bereikt de slokdarm. Elke hond kan ontwikkelen deze voorwaarde, maar een paar rassen--Ierse setter, Duitse herder, Labrador retriever, Great Dane, Newfoundland, Dwergschnauzer en Shar-Pei--zijn meer vatbaar voor het. Een hond kan worden geboren met het of hij kan ontwikkelen als een volwassene.
Meestal de oorzaak is idiopathische of onbekend, hoewel soms dat het kan opleveren als gevolg van een andere ziekte, zoals hypoadrenocorticism, Oesophagitis en hypothyreoïdie. Symptomen zijn bijna altijd regurgitatie--verschilt braken omdat het voedsel nooit de maag-- en vaak gewichtsverlies bereikt. Aspiratie-pneumonie is gebruikelijk bij honden met megaesophagus omdat het is gemakkelijk voor het eten zitten in de slokdarm te maken zijn weg naar de longen; het is een normale doodsoorzaak voor honden met megaesophagus.
Het type en de consistentie van uw hond eet voedsel kunnen een verschil maken in hoe hij met megaesophagus omgaat. Hij kan tolereren een vetarm dieet beter in het begin van de behandeling, omdat vetrijke diëten regurgitatie kunnen vragen. Als koken voor uw hond belangrijk is, moet een dier voedingsdeskundige begeleiden uw keuzen, zoals bepaalde voedingsmiddelen, zoals rijst, moeilijk voor een hond wellicht te tolereren.
Naast het spelen met wat je hond eet, zult u waarschijnlijk moeten experimenteren met haar vorm. Sommige honden doen goed op een vloeibaar dieet, terwijl sommige kunnen ingeblikt voedsel beter verwerken. Anderen vinden succes eten van een consistentie in formulier gehaktballen, en zelden, een hond zal wel goed op droog voedsel. Trial and error zal helpen u ontdekken wat uw hond best zullen tolereren. Ongeacht zijn eten van vorm, zal niet één of twee voedingen per dag werken voor hem; een hond met megaesophagus moet tussen drie en zes kleine maaltijden per dag eten.
Zwaartekracht is uw vriend als het gaat om omgaan met megaesophagus. Een Bailey-stoel, die eruit als een open vak ziet, is een speciaal gemaakte stoel waarmee een hond te eten vergadering rechtop. Hierdoor trekken de voedsel neer zijn slokdarm, in plaats van zitten op één plek. Als een Bailey stoel geen optie is, kan een stap-ladder invullen, het eten brengen door de derde of vierde stap, zodat de hond heeft te eten in een verticale positie. De hond moet blijven in zijn verticale positie gedurende ten minste 20 minuten tijd te geven het voedsel te maken zijn weg naar zijn maag. Als positionering niet werkt, kunt de dierenarts invoegen een vultrechter van uw hond maag voor het voederen van dieren, het omzeilen van zijn slokdarm.
Wanneer het tijd is om water te drinken, moet het ook worden aangeboden van een verticale voorwaarde. Uw hond moet ten minste 5 minuten na het drinken zodat het water invoeren zijn maag rechtop blijven. Niet toestaan hem toegang tot water kommen of andere waterbronnen op een laag niveau.
Er zijn sommige medicijnen uw dierenarts voorschrijven om te helpen de conditie. Antacida zijn handig voor het minimaliseren van oesofageale schade, terwijl misselijkheid medicatie kan Maak voor je hond zich beter voelt. Een medicijn, metoclopramide, richt zich op spiertonus in specifieke gebieden van de slokdarm. Het is belangrijk om te begrijpen van de symptomen van aspiratie-pneumonie--hoesten, lethargie en koorts--want het is een ernstige, potentieel dodelijke, mits een gemeenschappelijke dreiging van megaesophagus.