Hoewel het werd geschreven in 1956, heeft Johnny Cash "Gevangenis Folsom Blues" de geluid en het gevoel van een veel oudere lied. Het is dat essentieel, drie-chord, oud-timey voelen, dat het een natuurlijk voor de banjo, hetzij als een solo-instrument van een deel van een bluegrass band maakt. De sleutel tot Cash's baanbrekende liveversie van het nummer is het samenspel tussen Cash en gitarist Luther Perkins. De uitdaging voor de banjo-speler is het vastleggen van de essentie van dat samenspel op een enkel instrument.
Wat die u nodig hebt
- Banjo
- Vinger- en thumbpicks (optioneel)
Houd het simpel
Houd uw banjo bij het afstemmen van de basic-G (G, D, G, B, D, vijfde tekenreeks naar eerste). "Gevangenis Folsom Blues" voordelen van de eenvoud van de meest populaire banjo tuning.
Wijzigen met behulp van barres akkoorden. "Gevangenis Folsom Blues" is een standaard drie-snaar blues in wezen opgebouwd uit belangrijke akkoorden en 7de akkoorden--G7, C7 en D7, in het geval van de fundamentele tuning. De G is klonk door het spelen van alle snaren open (unfretted); de C is klonk door barreing over alle snaren vijf frets de D is zeven frets. De 7e is klonk door hameren-op de eerste snaar drie frets boven de open positie of barre.
Speel een "boom-chik" ritme door thumbing de bas en clusters van tekenreeksen met uw duim en vingers te grijpen. Alternatieve dit formulier met een frailing-stijl, waar je duim een bas notitie en tokkelen op en neer over de snaren met je vingers.
Neem een goed luister naar het liedje. Het is een iets onconventionele 20-bar blues die begint met acht bars van de tonica gevolgd door vier bars van de vijfde snaar (C), gevolgd door vier meer bars van de tonica, gevolgd door vier bars van de zevende (D), en dan terug naar de tonica voor twee maatregelen voordat een ander vers.
Gebruik de banjo als een ritme-instrument tijdens verzen. Draag de melodie met uw stem en de stijl "boom-chik" gebruik te maken van de begeleiding van een trommel-achtige. Vullingen tot een minimum te beperken tijdens de pauzes in het zingen, maar in plaats daarvan houden een one-two ritme gaan voor het voortbewegen van het liedje.
De Solo spelen
Het spel van de solo na twee verzen. Schuif tot de 12e fret te repliceren van Luther Perkins' rockabilly-geïnspireerde solo. Spelen de tweede tekenreeks open, dan opent u de eerste tekenreeks, de hammer-on de eerste tekenreeks twee frets, vervolgens trek, dan hamer-op de eerste tekenreeks drie frets omhoog. Herhaal het first-string gedeelte van de solo vier double-timing vaker, de laatste twee.
Herhaal het patroon met lichte variaties voor de rest van de solo. Omlaag naar de vijfde fret en spelen vier bars van hetzelfde patroon van nota's, variërend van het ritme voor kleur. Spelen vier bars openen, vervolgens omhoog naar de zevende fret en hetzelfde patroon eenmaal afgespeeld.
Tot slot de solo spelen van de vierde reeks zevende fret (drie keer), vierde reeks vijfde fret, vierde tekenreeks derde fret en uiteindelijk vierde string open. Probeer de vierde-tekenreeks/derde-fret opmerking voor een zelfs bluesier voelen buigen.
Herhaal de solo voor uw outro nadat je het laatste vers zingen.
