De hackberry boom (Celtis occidentalis) is gemeenschappelijk bladverliezende boom met een paar ongewone eigenschappen. Vanwege de prevalentie in de Verenigde Staten, is de hackberry bekend onder vele verschillende namen zoals sugarberry, beaverwood en nettletree. De hackberry is een tolerante soorten die kan groeien in een scala aan milieu en bodemgesteldheid maken het een nuttig boom voor particuliere landeigenaren en gemeenten in het hele land.
Veel mensen verwarren de hackberry voor zijn neef de Amerikaanse elm. Amateur en staan niet alleen in de verwarring over de identificatie van hackberries; wetenschappers hebben ook moeite definitief plaatsen van het geslacht van hackberry (Celtis) in de juiste familie zijn. Wetenschappers eenmaal opgenomen Celtis soorten uit de familie van de Iep (Ulmaceae) en vervolgens werden ze geplaatst in hun eigen familie, genaamd Celtidaceae, voordat eindigend in hun huidige classificatie als lid van de familie van de hennep (hennepfamilie). Er zijn ongeveer 60 à 70 soorten Celtis gevonden in gematigde streken over de hele wereld.
Zoals de elm, wordt de hackberry vaak gebruikt als een schaduw boom in een stedelijke omgeving als gevolg van de droogte tolerantie en grootte. Het bezitten van een zacht hout vergelijkbaar met elm en witte as, is de hackberry niet bijzonder gewaardeerd voor commerciële doeleinden. Het wordt meestal gebruikt als brandhout, maar af en toe wordt gebruikt voor de bouw van goedkope meubels. Terwijl de hackberry niet een economisch belangrijke boom is, is het nuttig in gebieden rond de rivieren om te helpen voorkomen erosie en risico's van overstromingen beperken. De hackberry is ook vatbaar voor bonsai teelt.
Zelden gevonden in zuivere staat, wordt de hackberry gewoonlijk gevonden in gemengde bladverliezende bossen. Het is niet een sterke concurrent, maar zodra het kan groeien tot hoogten van 30 tot 50 voeten, gemiddeld. In de voorwaarden van de voornaamste ontwikkeling in de bodem van de vallei kan het kan groeien tot meer dan 100 voet lang en een zeer snelle groei.
De hackberry produceert kleine, erwt-sized bessen die veranderen van licht oranje tot donker paars in kleur wanneer rijp in de vroege herfst. De hackberry is een grote boom om aan te trekken van vogels en andere dieren die graag voeden uit de vruchten in de boom zowel op de bosbodem. De hackberry is in feite afhankelijk van dieren om te eten de vruchten en de zaden verspreiden om te reproduceren. De vruchten zijn niet alleen voor bos dieren wel. Mensen kunnen genieten van de kleine bessen ook. Hoewel de vrucht heel dun en meestal droog is, de smaak van de bessen schijt op datums lijkende.
Indianen gebruikt de hackberry als een bron van voedsel, voor medicinale doeleinden, en voor speciale ceremonies. De schors van de boom was neer en gebruikte medicinale te induceren abortussen, reguleren van de menstruatiecyclus, venerische ziekten genezen. De bessen werden vaak verpletterd en gebruikt om de smaak van voedsel, of gemengd met maïs en dierlijke vetten te maken van een dikke pap.
