Verschillende soorten naaldbomen kan worden gevonden over de hele wereld en kan groeien in een grote verscheidenheid aan grondsoorten en klimaten. Pine bomen ontstond in Europa en Azië en werden naar Amerika geïntroduceerd door immigranten. Hoewel kenmerken van soort tot soort verschillen, overlappen de kenmerken ervan.
Bladeren
In plaats van de brede, platte bladeren van de meeste boomsoorten hebben dennen acicular-vormige bladeren, meestal aangeduid als naalden. De naalden zijn over het algemeen gebundelde in groepen van twee tot acht en samen op het honk met een schede. Verschillende soorten hebben verschillende nummers van naalden in elk cluster. White pines, bijvoorbeeld hebben meestal vijf naalden per cluster, terwijl ponderosa pines slechts twee hebben.
Pine bomen ontkiemen nieuwe bladeren in spiralen rond hun bijkantoren. Deze spiralen heten kaarsen. Bladeren zullen over het algemeen leven voor ongeveer twee jaar, waarna ze verkleuren en worden bruin, en worden verwijderd. Omdat dennen groenblijvend zijn, zal ze de dode kaarsen voortdurend vervangen door nieuwe. Pine bladeren vallen eveneens in een wasachtige laag een exoskelet genoemd. Deze wax voorkomt waterverlies en is de reden waarom ze glanzend weergegeven.
Schors
De schors van de pijnboom, heeft ook kenmerken die het onderscheidt van andere blaft. Veel pine bomen hebben een roodachtig bruin schors, zoals het geval met de lange-blad pine. Schors van de pijnboom heeft ook platen die worden weergegeven in lagen zijn of schilferige. De schors heeft een ruwe structuur. Schors van de pijnboom is een duidelijke geur, vaak omschreven als terpentijn. Als u een klein deel van de schors afschilferen en ruiken van de onderzijde, moet je een sterke geur. Dit is vaak de beslissende factor om te vertellen of het schors van de pijnboom of niet is.
Kegels
In plaats van productie van fruit, produceren pine bomen kegels. Dit is hoe pijnbomen reproduceren. Er zijn twee soorten kegel, het mannetje en het vrouwtje, de laatste de vorm die is meer in het algemeen het denken is wanneer we naar dennenappels verwijzen. De mannelijke kegel is meestal kleiner en niet zo dik. Haar taak is om het bemesten van de vrouwelijke kruisingspartner door de vrijlating van stuifmeel. De vrouwelijke kegels zijn harder en duurzamer dan de mannetjes. Ze vangen het stuifmeel en uiteindelijk vallen de bevruchte zaden. Het vrouwtje is bedekt met schubben; aan de onderkant van elke schaal een zaadje wordt geproduceerd en het wordt vrijgegeven wanneer de kegel wordt geopend.
Evergreen
Dennen zijn groenblijvend. Dit betekent dat ze hun bladeren het hele jaar houden, niet droppen in de herfst als de meeste andere types van de boom. Wetenschappers theoretiseren dat ze groenblijvend vanwege de lage-nutriënt omgevingen waarin ze groeien zijn; ze blijven groene jaarrond uitstelperiode voor het verwerken van voedingsstoffen.
