Katachtigen zijn bekend om te plassen vaak en wanneer van een kat urine gewoonten veranderen, kan een oorzaak van bezorgdheid voor de eigenaar. Eigenaars moeten deze eerste beschouwen als een indicatie van een lichamelijk probleem en het advies inwinnen van een dierenarts. Een dierenarts kan bepalen als bacteriële infectie door te controleren voor leukocyten en andere materialen in de urine aanwezig is en een behandeling aanbevelen.
Functie
Leukocyten zijn witte bloed cellen die voornamelijk functie als zij zich verplaatsen door het lichaam door te beschermen tegen micro-organismen die ziekte veroorzaken. Bepalen welke van de vijf soorten leukocyten (basofielen eosinofielen, neutrofielen, lymfocyten en monocyten) plus het totaal aantal gezien in de urine van de kat kan een dierenarts voor de diagnose van de aard en de omvang van de ziekte aanwezig.
Betekenis
De urinewegen van katten is normaliter steriel, zodat wanneer leukocyten zijn gevonden in een steriele monster, de gevolgtrekking is dat er sommige ziekteproces gaande en bacteriën aanwezig zijn. Een dierenarts krijgt meestal een steriele urine monster door het uitvoeren van een procedure genaamd een cystocentesis, terugtrekking van urine uit de blaas met behulp van een steriele naald en spuit. Een overvloed aan witte bloedcellen gezien onder microscopisch onderzoek kan het signaal van één of ander type van ontsteking van de lagere urinewegen, de blaas of de nieren.
Ziekten/symptomen
Leukocyten in de urine zijn kenmerkend voor verschillende katachtige ziekten. Katachtige urinewegen disease (FLUTD) kan bacteriële in de natuur en is te zien in zowel mannelijke als vrouwelijke katten, meestal middelbare leeftijd en oudere. De kat kan plassen worden vaker en op ongeschikte plaatsen. Zij kunnen worden gezien aan spanning en plassen kan pijnlijk, met het dier vaak likken op de urethrale gebied na urination. De urine kan worden bewolkt en/of bloedige en hebben een abnormale geur. Blaasontsteking (cystitis) kan ook worden veroorzaakt door bacteriën en overwegend gebeurt in mannelijke katten, zowel gecastreerde en intact. Vaak blaasontsteking wordt begeleid door een opeenstapeling van blaas stenen, genaamd uroliths, die gevaarlijk zijn voor de algehele gezondheid van de kat. De symptomen zijn vergelijkbaar met die van een urineweginfectie, maar als een steen van de blaas volledig of gedeeltelijk de urethra blokkeert moet, uremisch vergiftiging en de latere wijzigingen van de metabole potentieel dodelijk kunnen zijn.
Preventie/oplossing
Zodra een kat is gediagnosticeerd met urinewegen of een blaasontsteking, kan een dierenarts plaatsing van een urinaire katheter voor het verlichten van de druk op de urinebuis en de blaas aanbevelen. Dit vergt waarschijnlijk een korte periode van hospitalisatie. De dierenarts zal waarschijnlijk ook het voorschrijven van een antibioticum, zijn keuze van medicatie te baseren op de aard en de omvang van de infectie. Het antibioticum zal moeten lang genoeg aan het elimineren van de bacteriën worden toegediend. De meeste dierenartsen zal een reeks van follow-up tests om te bepalen van de voortgang van de behandeling aanbevelen. Als de blaas stenen worden gedetecteerd, kan de dierenarts een dieet verandering aan een levensmiddel die minder eiwitten zoals Hill's Feline K/D of U/D. bevatten ook aanbevelen
Overwegingen
De enige zekere manier om te bepalen als er leukocyten in de urine van de kat is door middel van microscopische analyse. Urine test strips zal meestal een vals positief met katachtige urine testen. Het totale aantal leukocyten gevonden in de urine kan worden beïnvloed door vele factoren, met inbegrip van de methode van urine collectie, de methode van verduurzaming, en het volume van het monster.
Elke vorm van urine of blaasontsteking bij een kat is een ernstige ziekte en onmiddellijke veterinaire aandacht nodig heeft. Onbehandelde infecties zijn bijzonder pijnlijk en kunnen leiden tot nierziekten of falen. Een kat met een geblokkeerde of gezwollen urinebuis kan het ontwikkelen van een ontstoken blaas dat kan barsten en leiden tot uremisch shock en dood. Zelfs na de behandeling, hervallen zijn gemeenschappelijk en behandeling nodig zal hebben om te hervatten.
