Sociale filosoof en economische theoreticus en statisticus Milton Friedman uitgevonden het onderscheid tussen de normatieve en positieve economische verklaringen. De reden voor het onderscheid is dat het helpt economen met zeer verschillende standpunten met elkaar communiceren. Friedman geeft aan dat normatieve economie inhoudt dat het wenselijk is, wat zou moeten zijn, terwijl positieve economie heeft te maken met "what's." Positieve economie is een sociaal-wetenschappelijk, met bewijs controles, terwijl de normatieve economie zich bezighoudt met de morele of ethische aspect.
Normatieve economie
Normatieve uitspraken zijn in feite subjectief, vaak zonder een basis of zonder bewijs. Dergelijke economische verklaringen weerspiegelen waarden en meningen, oordelen of de uitkomst goed of slecht zal zijn. Normatieve economische verklaringen gebruiken vaak de prescriptief woorden "moeten" of "moet". Economen, bijvoorbeeld, kunnen het erover eens dat overheidsvoorschriften "moeten" worden hervormd. Dit is de verklaring van een normatieve. Normatieve uitspraken vaak de aanleiding voor debat tussen economen zoals ze meestal vraag "equity". Economisch beleid is inherent normatieve. Bijvoorbeeld, is het beleid voor de herverdeling van de rijkdom van de rijken aan de armen gebaseerd op een waarde-oordeel, dat de schade aan de rijken wordt gecompenseerd door de voordelen aan de armen. Normatieve economische redenering zou kunnen bieden verschillende inzichten in de effectiviteit van alternatieve beleid.
Positieve economie
Positieve economie gaat om uitspraken over de economische realiteit, die kan worden ondersteund of afgewezen op basis van feiten. Positieve economen proberen te begrijpen van de werking van de economische systemen, in plaats van passerende arresten. Positieve economie is een wetenschap-georiënteerde en toetsbaar. Positieve economische verklaringen kunnen waarde-vrije beschrijvingen of voorspellingen over economische relaties. De gevolgen van een economische besluit, zoveel bewijzen en reden vergunning kan een positieve econoom spellen. Een voorbeeld van een positieve economische verklaring is dat lagere belastingen stimuleren een toename van het aanbod van actieve arbeid, of dat de Amerikaanse overheid heeft een lagere werkloosheid dan Duitsland. Dergelijke verklaringen kunnen of mogelijk niet de juiste, maar zijn testbare.
De noodzaak van normatieve uitspraken in de positieve economie
Positieve economen hoop voor het analyseren van de economie op puur wetenschappelijke basis, alleen op de problemen die kunnen worden afgewikkeld door observatie en bewijsmateriaal. Het probleem met de benadering van de positieve economie is dat belangrijke problemen bestaan die niet gewoon een kwestie van bewijs, zoals het debat over het categoriseren van de economie als wetenschap. De behoefte aan interpretatie maakt ruimte voor adviezen en waarden, die normatieve acties zijn.
De behoefte aan positieve economie in normatieve beleid
Normatieve economen kon maken een oordeel over de economische doelstellingen die wenselijk zijn, en positieve economen kunnen beslissen hoe om die doelen te bereiken. Bijvoorbeeld, als het doel is om de werkloosheid te minimaliseren, kon positieve economen bekijken van de huidige werkloosheidscijfers en voorspellen hoe bepaalde economische factoren werkgelegenheidscijfers kunnen beïnvloeden.