Duits filosoof Karl Marx wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke denkers aller tijden. Marx schreef in de 19e eeuw, een tijd van enorme omwenteling in de sociale en politieke structuur van Europa. Marx schreef in een tijd waarin de excessen van de nieuwe industriële revolutie meest prominente waren en zijn ideeën een revolutie teweeggebracht in het denken over kapitalisme en haar relatie tot bedrijven, personen, Staten en het milieu.
Materialisme
De motiverende idee achter Marx's filosofie was het idee van het materialisme. Materialisten geloven dat het de materiële omstandigheden van de wereld, bijvoorbeeld, de structuur van de economie en de verdeling van de rijkdom, die aanleiding tot ideeën geven zoals die leiden "moet" en "verdient" om geld te verdienen wat ze verdienen. Dit idee is in tegenstelling tot idealisme, waarin staat dat er ideeën die aanleiding tot materiële werkelijkheid geven.
Exploitatie
Marx geloofde dat het reële gevaar van kapitalisme dat het werknemers uitgebuit. Marxisten hebben sindsdien ontwikkelde zijn theorie om te verkennen hoe kapitalisme exploiteert ook de planeet en zijn natuurlijke hulpbronnen. Volgens Marx misbruiken kapitalisten arbeiders door het betalen van hen minder dan ze waard zijn--de overtollige arbeid van de arbeider wordt wat de kapitalisten winsten. Deze "overtollige arbeid" is uitgebuit door de kapitalist die ook de arbeider in unfitting en oneerlijke arbeidsvoorwaarden--iets dwingt dat veel duidelijker was en ernstige tijdens de 19e eeuw Marx was schrijven.
Vervreemding
Marx geloofde dat werknemers vervreemd op verschillende manieren werden. Marx gewezen op vier elementen waaruit de werknemer vervreemd is: het product, de handeling van het produceren, zichzelf en anderen. Het belangrijkste idee achter vervreemding is dat een van de gevolgen van exploitatie door de werknemer door de kapitalist is dat hij niet kunnen leven zoals hij anders natuurlijk. Deze vervreemding is een soort scheiding of verwijdering van hoe leven "van nature" zou moeten zijn. Kapitalisme, voor Marx, is een perversie die man van wat hij maakt en hoe maakt hij het net zo goed als hij zou anders "van nature" als een mens en hoe hij zich zou verhouden tot anderen scheidt.
Revolutie
Marx geloofde dat, uiteindelijk, de arbeiders zou verenigen en omverwerping van de kapitalistische heersende klasse. Hij dacht dat de uitspraak van de bourgeois-kapitalistische structuur manier een revolutie onder leiding van werknemers die de volgorde door een eerlijker systeem vervangen zou zou geven. Marx noemden niet precies deze "communisme" en de "communistische" staten die ontstaan nadat Marx--de Sovjet-Unie, Noord-Korea, de Volksrepubliek China--op geen enkele wijze leek op wat Marx was het over. Marx zocht een radicaal-democratische orde die gebaseerd is op collectieve besluitvorming en de gedeelde gebruikt van de productiemiddelen--dat wil zeggen, de grond, arbeid en kapitaal dat gaat in op het produceren van dingen.