De grote moderne theorieën van socialisatie vinden hun wortels in het antebellum zuiden en de sociale opstanden van de medio-1800. Moderne sociologie kijkt naar sociaal leren met behulp van drie niveaus: macro, mezzo en micro. Het macrolevel kijkt naar hoe samenleving als een hele functies en waar mensen te passen. De mezzo en microlevels wordt uitgelegd hoe vrienden en onze eigen ervaringen onze socialisatie, respectievelijk effect.
Geschiedenis
Theorieën van socialisatie, onder de brede term in de sociologie, zijn een vrij nieuwe wetenschap in vergelijking met traditionele wetenschappen zoals fysica en chemie. Er ontstond het idee dat academische wereld kan uitleggen maatschappelijke verschijnselen tijdens de industriële revolutie en de hoogte van de slavernij. De officiële uitoefening van sociologische theorieën met behulp van empirisch bewijs begon toen de Universiteit van Chicago de eerste school van sociologie in 1892 richtte. (Zie referentie 1)
Macrolevel
Macrolevel theorieën van socialisatie proberen uit te leggen hoe de samenleving als geheel is werkt, niet noodzakelijkerwijs de afzonderlijke delen. De belangrijkste macrolevel theorieën van socialisatie bestaan uit functionalisme of conflict theorie. Volgens "Menselijk gedrag en de sociale omgeving, macroniveau," functionalisme is van mening dat alle geledingen van de samenleving nodig voor het systeem te laten functioneren zijn. Een voorbeeld van het functionalisme is de criminele metro. Deze groepen verstrekken volgens functionalisme, een dienst die het publiek wil, zoals illegale drugs. Politieke corruptie dan ontstaat om te voldoen aan de behoeften van de gemarginaliseerde criminele society. (Zie referentie 2, pagina 26)
Conflict theorie beschouwt samenleving als een strijd tussen de machtige en de nonpowerful. De elite van de maatschappij maken van belangrijke beslissingen en vergelijkbare sociaal-economische achtergronden, terwijl de ondermaatse worden bewaard in een onderdanige positie in de maatschappij. (Zie referentie 2, bladzijde 28)
Mezzo niveau
De mezzo niveau van analyse in socialisatie theorieën omvat hoe een persoon reageert op de andere leden van de samenleving. De dominante theorie is sociale reactie of labeling theorie. Sociale theorie van de reactie is van mening dat mensen worden wat anderen in de samenleving wilt laten worden. Een voorbeeld van reactie theorie misschien wel een kind die krijgt gevangen bedriegen en vervolgens verplaatst naar een klas vol met "gedragsproblemen"; de ouders kunnen zelfs het kind anders behandelen, versterking van het stereotype van een "onruststoker." (Zie de referenties, pagina 156)
Microlevel
Volgens microlevel socialisatie theorieën leren mensen door sociale conditionering en/of opmerking. Een persoon leert voorwaardelijke socialisatie door persoonlijke ervaringen, gemakkelijk tentoongesteld door de gemeenschappelijke emotie van angst. Bijvoorbeeld, als een kind dat gebeten door een rat op een jonge leeftijd gaat om ratten te associëren met pijn, leert de geest dan te vrezen van ratten. Observationele socialisatie treedt op wanneer een persoon door een andere individuele acties leert. Een kind kan groeien om te geloven dat echtelijk misbruik is normaal als het kind ziet een ouder uitvoeren van misbruik. (Zie bron 1, pagina 812)
Toepassingen
Theorieën van socialisatie worden vaak gebruikt in de criminologie instellen van drugsbeleid en voorkoming van drugsgebruik, volgens het "Handboek van misbruik drugspreventie." Studies over drugsgebruik tonen aan dat broers en zussen en vrienden de meeste belangrijke invloed, zelfs door drug "revolutie blijven" die voorzien in nieuwe kanalen aan illegale drugs. Dit helpt instellen drugsbeleid en toont dat antidrug berichten weinig effect hebben op het terugdringen van drugsgebruik, ten opzichte van theorieën die drug socialisatie verklaren. (Zie bron 2, pagina 102)
