Ineffectief weefsel perfusie kan optreden in verschillende lichaamssystemen--renale, perifere, cardiopulmonale, gastro-intestinale en cerebrale. Het is gedefinieerd als de verminderde bloedtoevoer, die resulteert in het falen om te voeden de capillaire weefsels. Het veroorzaakt minder zuurstof en voeding op cellulair niveau. Als de verminderde perfusie reist, zijn er weinig of geen effecten op de gezondheid van de patiënt. Maar als het een acute aandoening, kan rampzalig zijn en orgaan of weefselschade of dood veroorzaken.
Kijk voor het definiëren van kenmerken. Deze omvatten perifere kwesties zoals oedeem, zwak of afwezig perifere pulsen, klamme huid, pijn of gevoelloosheid; cardiopulmonale beïnvloedt zoals hypotensie of angina pectoris; en cerebrale kwesties zoals lethargie, verwarring, rusteloosheid, vangsten en verminderde reactie aan het licht. Ook kan er effecten op de nier systeem zoals gewijzigde bloeddruk en hematurie of gastro-intestinale problemen, met inbegrip van misselijkheid, buikpijn of afgenomen of afwezige darm geluiden.
Zie als de patiënt aan verwante factoren zoals spasmen, trombose, longembolie, intracraniële bloeding of hersenoedeem lijdt.
Een voortdurende evaluatie uitvoeren Zoeken naar tekenen van verminderde weefsel doorbloeding, mogelijk verminderde doorbloeding en bloed stremmen mogelijkheden. Het is ook belangrijk om te controleren de pols van de patiënt en het uitvoeren van vergelijkingen om ervoor te zorgen dat perifere pulsen zijn stabiel.
Therapeutische ingrepen te doen. Helpen met de diagnostische tests zoals angiograms en de behoefte aan mogelijke vaatverwijdende therapie, embolectomie of heparinization te voorspellen. Zorg ervoor dat er best mogelijke cardiale output door het verhogen van een getroffen ledemaat of het gebruik van een anti-embolie-apparaat indien nodig.
Weet dat u wellicht andere specifieke interventies doen. Hierbij kan het bereik van de beweging oefeningen, de toediening van zuurstof, of veranderende positie van het lichaam.