Unilateralisme en multilateralisme beiden beschrijven Naties buitenlandbeleid. Ze beschrijven hoe Naties omgaan met elkaar, maar ze hebben één belangrijk verschil: de voormalige beschrijft één natie handelende, terwijl de laatstgenoemde beschrijft een aantal naties samen. Beide hebben verschillende beweegredenen achter hen en verschillende effecten wanneer zij worden gebruikt.
Compromis vs. confrontatie
Multilateralisme, vereist per definitie compromis. Meerdere naties zullen altijd meerdere doelen, achtergronden en methoden van dragende dingen uit. Dit betekent dat om iets gedaan, elke betrokken natie heeft om een beetje--het resultaat niet precies welke elke partij voor ogen wellicht, maar het is dicht genoeg. Unilateralisme, aan de andere kant impliceert slechts één land, zodat het in wezen zelf een politieke vrijbrief, schrijven kan want er niemand is om te onderhandelen met.
Tijdrovende vs. tijdig
Multilateralisme is tijdrovend. Dit is omdat de meer mensen betrokken zijn bij een besluit, des te langer het duurt om te maken. Er zijn meer belanghebbenden, meer gevolgen, meer debat, en er is veel meer papierwerk betrokken. Unilateralisme, aan de andere kant, is veel sneller. Indien een natie actief is door zelf, hoeft haar vertegenwoordigers te overleggen met andere naties alvorens een verhuizing, waardoor alles veel sneller.
Global vs nationaal
Aangezien de wereld steeds complexer en aangesloten, zijn er steeds minder problemen die strikt tot één volk behoren. Meest grootschalige gebeurtenissen hebben een globaal effect. Multilateralisme is klaar om te gaan met dit aspect van de 21ste eeuw--mondiale problemen vereisen mondiale oplossingen, met meer raadpleging door meer mensen. Unilateralisme, aan de andere kant, herkent alleen nationale problemen, die Lindsey Powell van de Universiteit van Yale betoogt is te smal een scope voor de meeste van de problemen van de huidige leiders.
Elastische versus rigide
Multilaterale oplossingen vaak elastisch. Dit is een noodzaak, als ze nodig hebben om antwoord op zoveel verschillende mensen met verschillende achtergronden. Het is ook nuttig, hoewel, zoals de wereld elastisch, is zodat oplossingen die zich met de problemen aantoonbaar bezighouden moet hetzelfde zijn. Unilateralisme, vanwege de aard van haar single-state, neigt te zijn meer rigide, aangezien er minder belanghebbenden.