Dichtheid is een fysieke eigenschap van een stof die kan worden bepaald door de wetenschappelijk experiment. Hebben misschien jullie geleerd dat dichtheid massa per volume, wat betekent dat als u zowel de massa en het volume van een object meten kunt, u de dichtheid berekenen kunt is verdeeld. Een stof hebben altijd de dezelfde dichtheid ongeacht de grootte van de steekproef, zodat de dichtheid kan worden gebruikt om te helpen bij het identificeren van een stof. Aangezien een ei een object dat een massa en een volume heeft is, kunt u de dichtheid te berekenen.
Dichtheidsgrenzen die zijn bepaald
Dichtheid is gedefinieerd als de massa van een voorwerp, gedeeld door het volume. Deze verklaring kan worden geschreven als een vergelijking: D = m / V. Een object dat een heleboel massa in een klein volume heeft zal een grote soortelijke massa hebben en een object met weinig massa in een groot volume heeft een kleine dichtheid. Bijvoorbeeld lood heeft een zeer grote dichtheid (11.35 g/cm3) en aluminium heeft een relatief kleine bevolkingsdichtheid (2.70 g/cm3). Dit betekent dat de leiding veel meer massa verpakt in een 1 heeft-voet door 1-voet door 1-voet kubus dan aluminium. In feite, een aluminium kubus dat grootte ongeveer 170 pond weegt, maar een voorsprong cube die dezelfde grootte weegt ongeveer 710 lb.!
Ei feiten
Ten eerste, laten we aangeven wat we bedoelen met een "ei". Vogels zijn niet de enige wezens te leggen eieren; zo vissen, schildpadden, slangen, kikkers en insecten, gewoon om een paar te noemen. In dit artikel, zullen we onze discussie vogel eieren (vogeleieren)--specifiek, kippeneieren beperken.
Om te bepalen van de dichtheid van een ei, moeten we eerst beschrijven de onderdelen van een ei. Het is deze componenten, na alle, die geven een ei zijn massa en volume. Volgens de American Egg Board op IncredibleEgg.org zijn de belangrijkste onderdelen van een ei:
- Shell, die is meestal calciumcarbonaat en maakt van 9 tot 12 procent van het totale gewicht van het ei (en die eigenlijk zeer poreus, is zodat lucht kan passeren)
- Eidooier (het gele deel bestaande uit vetten, eiwitten, mineralen en vitaminen), waardoor ongeveer 34 procent van het vloeibare gewicht van het ei
- Eiwit (het eiwit dat bestaat uit eiwitten, o.a.), waardoor ongeveer 66 procent van het vloeibare gewicht van het ei
- Lucht cel, die een zak van lucht aan het grote eind van het ei gevonden
Er is afwisseling van deze onderdelen.
Massa en Volume van een ei
De massa van een voorwerp kan worden bepaald door gebruik van een evenwicht. Massa wordt meestal gemeten in gram. Het volume van een object kan op verschillende manieren worden gemeten. Één manier is om de lengte te meten met een liniaal en wiskundig berekenen van het volume. Dit is gemakkelijk te doen als de vorm van een object iets als een kubus of een bol is. Voor objecten met onregelmatige vormen, is een gemeenschappelijke methode het gebruik van de methode van de verplaatsing van het water. Meten van de omvang van een bepaalde hoeveelheid water (zeg, bijvoorbeeld, 70 ml water), dan plaatst u het object in het water en zie hoeveel water het verdringt (als het nieuwe volume 100 ml is, dan 30 ml water werden verdreven, en dat is het volume van het object). Voor kleinere objecten, wordt volume meestal gemeten in milliliter of kubieke centimeter.
Kan de massa en/of de omvang van de kippeneieren variëren van ei naar ei? Ja, zeker.
Volgens IncredibleEgg.org zijn er vele factoren die de samenstelling van een ei veranderen. Een ei kan vertrekken van de baarmoeder voortijdig en niet geven de shell genoeg tijd volledig ontwikkelen, dus het is dunner dan normaal. Er is de mogelijkheid van dubbele dooiers (en zelfs drie of vier zijn mogelijk, of in het geval van jonge hennen, geen dooier). Ook, als de kip leeftijden, haar eieren zijn groter. Het RAS en de grootte van de kip zal ook invloed op de grootte van het ei. Omgevingsfactoren en voeding zal van invloed zijn op de grootte van een ei. Om het even welk hiervan kunt wijzigen de massa en/of het volume van het ei.
Eerste opmerkingen
De meeste mensen weten dat een object in water zinken zal als het meer dicht dan water en in water drijven als er minder dicht dan water. Velen van ons hebben eieren in een pan water gebracht bij de voorbereiding te maken van gekookte eieren. Dit evenement eigenlijk gaf ons onze eerste indicatie van de dichtheid van een ei: de eieren zonk. Aangezien water een dichtheid van 1 g/ml heeft, weten wij nu dat de dichtheid van een ei is groter dan 1g/ml.
Eieren zinken niet altijd in water, echter. Volgens de Nova Scotia ministerie van landbouw, wanneer eerst een ei is uitgebroed, zal de cel van de lucht aan het grote eind van het ei groeien naarmate het ei cools, tekening van de lucht door de poreuze shell. Naarmate het ei ouder wordt, zal deze lucht cel in omvang toenemen. Hierdoor wordt de dichtheid van het ei te afnemen in de tijd. In feite, Oakdell ei boerderijen wordt beschreven hoe u kunt ei dichtheid bepalen de versheid van een ei. Als het ei zinkt en horizontaal in het water zit, is het zeer vers. Als het grote einde van het ei stijgt vanaf de onderkant (omdat de cel van de lucht groter is geworden en meer lucht bevat), het ei is 1 of 2 weken oud. Als het ei drijft, is het zeer oud.
Experimenteel bepaling van dichtheid
Hij realiseerde zich dat de dichtheid van een ei na verloop van tijd veranderen zal, het nog steeds lijkt eenvoudig genoeg voor het berekenen van de dichtheid van het ei: meten van de massa en het volume van het ei, en vervolgens berekenen massa verdeeld door het volume. Het feit dat er een cel van de lucht in het ei, maar bemoeilijkt de massameting, en de ongebruikelijke vorm van een ei compliceert de volumemeting.
In de klasse van de algemene scheikunde aan het Boston College, het eerste experiment de studenten doen is getiteld "Hoe dichte Is een ei?" In plaats van het meten van de massa en het volume van het ei, de dichtheid van het ei wordt bepaald op deze manier: zet een ei in water (zinkt), dan langzaam zout toevoegen tot het ei drijft gewoon (wat "betekent dat de bovenkant van het ei net de bovenkant van de oplossing, zonder een significante hoeveelheid raakt van het ei uitsteekt boven de oplossing"). Op dit moment, het ei en het zout water hebben de dezelfde dichtheid en de massa en het volume van het zoute water kunnen gemakkelijk worden gemeten.
Eigenlijke onderzoek
Er is sprake geweest van experimenteel onderzoek in de dichtheid van vogeleieren. Hier zijn de resultaten van een paar studies:
A.L. Romanoff en A.J.Romanoff in 1949 (in het boek "Het aviaire ei") gaf de waarde van 1.033 als de dichtheid van de inhoud van een verse kip-ei.
In 1974 de kwestie van "The Condor", C.V. Paganelli, A. Olszowka en A. Ar ontwikkeld een vergelijking met de dichtheid van een aviaire ei betrekking tot het gewicht van het ei: ei dichtheid 1.038 x ei gewicht = ^ 0.006.
In 1982 de kwestie van "The Condor" verzamelde H. Rahn, Phyllis Parisi en C.V. Paganelli vers ei monsters uit 23 verschillende vogelsoorten voor het berekenen van de ei-inhoud dichtheid (gemiddelde 1.031 g/cm3) en de dichtheid van de eerste ei (variërend van 1,055 g/cm3 tot 1.104 g/cm3). In feite, onderzoek van de procedure die ze gebruikt voor het meten van massa en het volume van de eieren toont hoe ingewikkeld de procedure is: "We verzameld van verse eieren... en woog ze zowel in lucht en in water voor bepaling van ei volume door Archimedes principe. Gas in de lucht-cel werd hierna vervangen door water geïnjecteerd met een hypodermische spuit, en de eieren waren filter(paar) voor eerste ei massa. "
Conclusie
Hoewel er al wat onderzoek om te bepalen van de dichtheid van een ei, is het probleem dat de dichtheid van ook maar één ei kan variëren. Als u weten van de dichtheid van een bepaalde ei op een bepaald tijdstip wilt, moet u om te bepalen van de dichtheid experimenteel.
