De Franse revolutie van 1789-1799 kwam een einde met de traditie van Koninklijke en adellijke patronage van kunst en kunstenaars. Als de oudere en meer uitgebreide rococo stijl begunstigd door de aristocraten verloren populariteit, kwam neoclassicisme op de voorgrond. Geïnspireerd door de kunst en de architectuur van het oude Griekenland en Rome, neoclassicists probeerde te maken eenvoudig, evenredig en harmonieuze kunstwerken.
Jacques-Louis David
De meest invloedrijke schilder van revolutionaire Frankrijk was Jacques-Louis David, een lid van de Jacobijn factie en een medewerker van kopman Maximilien de Robespierre. De Jakobijnen waren radicalen die wilde afschaffen van de aristocratie en maken een egalitaire samenleving. Eenmaal aan de macht, echter ze geëxecuteerd duizenden echte of vermeende vijanden door de guillotine, in wat nu bekend als de terreur staat. David geschilderd scènes uit de Romeinse mythe en geschiedenis, zoals de 'eed van the Horatii,"ze te gebruiken als allegorieën voor de ideeën van verlichtingsfilosofen zoals Rousseau, die de revolutie had geïnspireerd. Davids invloed was zo alomtegenwoordig is dat hij verantwoordelijk voor het ontwerpen van Jacobin uniformen en ceremonies werd gezet. Zijn stijl was ernstig en eenvoudig als niet grimmig, die was een vertrek van de decoratieve stijl en kleur van de rococo periode, volgens "Dagelijkse leven tijdens the French Revolution" door James Maxwell Anderson.
Revolutionaire kunst
Franse kunst tijdens de revolutie ook actuele gebeurtenissen, zoals in David's beroemde schilderijen van de tennis Hof eed die begon de revolutie, of de dood door moord op Jacobin leider Jean-Paul Marat afgebeeld. Een andere prominente schilder van de revolutie was Adelaide Labille-Guiard, een portrettist die leden van de revolutionaire wetgever, bekend als de nationale Assemblée geschilderd. Een matig en aanhanger van de constitutionele monarchie, Labille-Guiard kreeg de opdracht om te schilderen van een portret van koning Louis XVI houden van de nieuwe Grondwet. Wanneer de Jakobijnen macht gegrepen en had de koning uitgevoerd, was Labille-Guiard gedwongen te vluchten.
Neoklassieke architectuur
De heersende neoklassieke stijl beïnvloed ook Franse architectuur. Degenen die waren rijk genoeg om te veroorloven hadden hun huizen gebouwd met Dorische zuilen en klassieke symbolen zoals Muzen, olijf bladeren en nimfen. De architect Alexandre-Theodore Brongniart de nieuwe Parijse beurs in de neoklassieke stijl ontworpen, en de revolutionaire regering opgesteld plannen voor een aantal openbare architectuurprojecten in dezelfde stijl. De economie verbeterd nooit genoeg tijdens de revolutie te voeren door het grootste deel van de voorgestelde projecten, maar sommige grote openbare gebouwen in de neoklassieke stijl zijn gemaakt. In 1791, het lichaam van de filosoof die Voltaire werd uitgevoerd naar een grootse neoklassieke gebouw genaamd het Pantheon, in een optocht georganiseerd door de revolutionaire regering.
Theater in de revolutie
Theater tijdens de Franse revolutie was niet beperkt tot de neoklassieke stijl zo invloedrijk in kunst en architectuur. In plaats daarvan, vele theaters opgevoerd over-the-top propaganda stukken. Bijvoorbeeld, een spel genaamd "Het laatste oordeel van koningen" afgebeeld de paus, de keizerin van Rusland en de koningen van Engeland en Pruisen gevangen op een vulkanisch eiland terwijl de vulkaan uitbrak en hen alle doodde. Dit soort theater was zeer populair. Toneelstukken werden vaak bijgewoond door duizenden enthousiaste aanhangers van de revolutie die het toneel bestormen zou, als de prestaties niet voldoen aan hun verwachtingen.
