De International Air Transport Association (IATA) is een groep van de wereldhandel vertegenwoordigen 230 luchtvaartmaatschappijen wereldwijd, en waarvan het doel is om te pleiten voor "Inter luchtvaartmaatschappij samenwerking", die veilige, betrouwbare en voordelige vliegreizen bevordert. Doorheen zijn geschiedenis, heeft de IATA meer publiekelijk gekend voor de coördinatie van prijsafspraken tussen luchtvaartmaatschappijen, die hebben geleid tot een reeks van antitrust onderzoeken door het Amerikaanse ministerie van Justitie en van de concurrentie-autoriteiten in de Europese Unie.
Achtergrond
De IATA ontstond in Havana, Cuba, in April 1945, aanvankelijk met 57 aangesloten luchtvaartmaatschappijen voornamelijk gevestigd in Noord-Amerika en Europa. Vanaf 2011 heeft de groep 230 leden waaronder bijna alle grote luchtvaartmaatschappijen, zoals Amerikaanse, continentaal, Delta, Federal Express, JetBlue, Verenigde, UPS en US Airways. Tony Tyler is directeur-generaal en CEO van de IATA vanaf 2011 en de organisatie wordt beheerd door een 30-lid Raad van bestuur, waaronder de topfunctionarissen van veel van de grote luchtvaartmaatschappijen. Peter Hartman, president en CEO van KLM Royal Dutch Airlines, is voorzitter van de Raad.
Missie
De IATA missie omvat drie soorten acties: vertegenwoordiging van de industrie en het lobbyen van regeringen en regelgevers; leidt de industrie door te werken met luchtvaartmaatschappijen te verhogen van passagiers gemak; en het dienen van de industrie door ondersteuning te bieden met producten en diensten van deskundigen. De IATA website zegt dat de organisatie werk voordelen alle belanghebbenden, zoals de vereenvoudiging van de reis- en verzendproces voor consumenten, en het houden van regeringen geïnformeerd over luchtvaart industrie complexiteit.
Missie
De IATA prioriteiten voor 2011 zijn een breed scala van projecten en initiatieven. Deze acties omvatten zoals: uitvoering van het systeem van de NextGen te begeleiden en bijhouden van luchtverkeer nauwkeuriger in de Verenigde Staten; uitvoering van snelle reizen initiatieven die passagiers meer selfservice opties geven; bereiken van de kostenbesparingen in de industrie belastingen, heffingen en vergoedingen van de brandstof; en verschillende regelgevende initiatieven zoals het ontvangen van Europese goedkeuring van een IATA veiligheid controleren.
Prijszetting
Begin in de jaren 1940, begon de IATA coördinatie van een systeem van de tarief-instelling voor internationale vluchten. Zodra twee luchtvaartmaatschappijen om een prijs voor een vlucht overeengekomen, moest de regeringen die betrokken zijn bij elk deel van de vlucht ook goedkeuren. De IATA voerde aan dat deze prijzen collusie nodig was om te helpen handhaven een soepele interlining proces, waarin een samenwerkingsovereenkomst nodig is om de passagiers voor vluchten waarvoor meerdere luchtvaartmaatschappijen. In een artikel van oktober 2003, The Economist gemeld dat deze overeenkomst tarief-instelling "bedroegen een verbazingwekkende global kartel dan gemaakte OPEC (de Organization of Petroleum Exporting Nations) look amateuristisch."
Overwegingen
Beginnend in 1978, werd de Amerikaanse luchtvaartindustrie gedereguleerde, met de federale overheid niet langer deelnemen aan prijszetting. Daarnaast ontwikkelde naties Open Skies-overeenkomsten om de prijzen te bepalen door de krachten van de markt. In de tussentijd, het Amerikaanse ministerie van Justitie en de Europese Unie mededingingscommissie onderzocht en een boete van tal van luchtvaartmaatschappijen voor vermeende prijsafspraken. Dientengevolge, heeft de IATA gesloopt zijn tarief-instelling-systeem en een systeem van "Flex tarieven," die kosten gemiddeld ver voor elke route en voegt een premie voor het gemak van interlining ontwikkeld.