De Verenigde Staten heeft een kapitalistische economie met een sterke sociale component, beheerd door de centrale overheid, waardoor het technisch een gemengde economie. Terwijl sommige landen gemengde economieën vergelijkbaar met de Verenigde Staten hebben, hebben andere landen socialistische, kapitalistische, communistische of gemengde economieën.
Kapitalistische economieën
Kapitalistische economieën zijn gebaseerd op het recht op het voeren van iemands eigen eigenbelang en eigen onroerend goed. Adam Smith riep niet deze kapitalisme, maar eerder "economische individualisme." Hij is beroemd voor zijn kapitalistische economische theorie die de hele samenleving van elk individu gewoon het nastreven van zijn eigen eigenbelang, de zogenaamde "onzichtbare hand profiteert" opheft samenleving. Smith's theorie was gebaseerd op de vrije markt-systeem spontaan stijgende en dalende prijzen. Sommige moderne economieën die sterke onderdelen van economische individualisme omvatten Hong Kong, Zuid-Korea, Japan, Taiwan en Australië.
Socialistische economieën
Socialistische economieën zijn geleide economieën die ook sommige elementen van de kapitalistische markteconomie. Socialistische economieën meestal toestaan dat burgers op eigendom en besturen van ondernemingen. De regeringen van Socialistische systemen bepalen echter prijzen en richting in de grootste industrieën in de samenleving, zoals gezondheid, onderwijs, militaire en transport. In deze industrieën staat de regering geen de stimulans van de prijs en de concurrentie tot directe productie en consumptie, zoals het geval in kapitalistische economieën. De landen van West-Europa hebben socialistische economieën.
Communistische dictaturen
Communisme en socialisme werden door elkaar gebruikt voor de Russische revolutie van 1917, volgens de econoom Bryan Caplan. Echter, Lenins gewelddadige communistische dictatuur in Rusland maakte communisme een veel meer controlerende soort economisch systeem dan socialisme. In een communistische dictatuur, zoals die gevonden in Noord-Korea en Cuba, stuurt de centrale overheid elk facet van de economie; het plannen welke producten zal worden gemaakt en vervolgens in de gehele samenleving verdeeld.
Opkomende economieën
De armste landen in de wereld hebben traditionele economieën die grotendeels onveranderd sinds het verre verleden. Sociale wetenschappers routinematig gebruik de eufemistische term "ontwikkelingslanden" te beschrijven van deze plaatsen, ongeacht of zij daadwerkelijk op de weg naar ontwikkeling. Opkomende economieën zijn pre-industriële en consument moeten vertrouwen op zichzelf voor fundamentele goederen, zoals voedsel en onderdak. Voorbeelden van verblijfkosten economieën zijn de arme landen in Afrika, met uitzondering van die in Noord-Afrika met lucratieve middelen die het mogelijk voor centraal geleide economieën maken.