Amerikanen kunnen gemeenzaam noemen coniferen groenblijvende bomen. Juister, zijn coniferen planten die niet bloeien maar produceren zaden in structuren genaamd kegels. Vaak coniferen behouden hun naaldachtige of schaal-achtige bladeren door middel van de winter, zoals grenen, vuren of arborvitae. Een zeer klein aantal conifer bomen werpen hun bladeren in de herfst in een poging om het besparen van water en energie tijdens de wintermaanden.
Lariks
Lariks (Larix spp.) domineren de bossen in de hoge breedtegraden van Canada, Alaska, Europa, Rusland en Noord-Azië, met inbegrip van Siberië. In plaats van risico op uitdroging in de lange, op brute wijze koude en droge winters in de buurt van de Noordpool werpen lariksen hun naalden elk najaar. De zachte, gevederde naalden zet eerst een aantrekkelijke geel tot roodachtig goud voordat het weg te laten vallen. Wereldwijd ongeveer 12 soorten bestaan, al worden rechtop in de gewoonte. Onder de soorten aangetroffen in tuinen in de Verenigde Staten behoren de Europese lariks (Larix decidua), Japanse lariks (Larix kaempferi), Aziatische lariks (L. gmelinii), Siberische lariks (L. sibirica), westerse lariks (L. occidentalis) en de oostelijke lariks of tamarack (L. laricina).
Cypress
Er bestaan drie soorten cipressen (Taxodium spp.), alle native naar Zuid Noord-Amerika. Amerikanen waarschijnlijk weten de kale cipres (T. distichum), die wordt gebruikt in de instellingen van het park. De vijver cypress (T. ascendens) groeit langs gelokaliseerde rivieren in de extreme Zuidoost VS cipres bomen Beer zachte, blauw-groene naalden die geel tot diep roestig oranje voor te laten vallen in de val. Extreme droogte kan leiden tot vroegtijdige abortus van bladeren, ook. Nieuwe naalden ontstaan in het voorjaar wanneer de warmte en bodem vocht gunstiger zijn.
Dawn Redwood
De dawn redwood (Metasequoia glyptostroboides) is afkomstig uit de valleien van de bossen van Centraal-China. Deze bladverliezende conifer bestond op het tijdstip van de dinosauriërs en, tot de jaren 1940, werd beschouwd als uitgestorven. Van een afstand, is een dawn redwood lijkt heel erg op een kale cipres. In de herfst draait de bladeren oranje-brons voordat vallen weg. Dawn redwood van loof is extra vederachtige met een twee-ranked vertakkende structuur. De nieuwe groene scheuten aftakking naar vormen een dubbele rang van twijgen die zijn bekleed met kleine heldere groene naalden.
Water Pine
Ook wel Chinese water cypress, groeit de water-pine (Glyptostrobus pensilis) natuurlijk alleen in Guangzhou in Zuidoost China en in de nabijgelegen Vietnam. In Vietnam bedreigd wordt als minder dan 100 exemplaren na de uitgebreide ontbossing in de afgelopen decennia blijven. In uiterlijk, een water-pine ziet eruit als een kruising tussen een kale cipres en een dawn redwood. In de herfst worden water groene dennennaalden rijke bruine vóór te laten vallen.
Valse lariks
Overkant van de bossen van Zuidoost China is de bladverliezende conifer gouden lariks of valse lariks (Pseudolarix amabilis) genoemd. Het lijkt op echte lariks totdat zijn groene naalden worden bekeken van dichtbij. De valse lariks naalden kunnen optreden langs de twijgen, maar ook in rozetten of geclusterde spurs. In de herfst, de naalden gouden oranje en vallen af.
Over Ginkgoes
Af en toe kan een kwekerij verwijzen naar de haarmos boom (Ginkgo biloba) als een bladverliezende twijgen van naaldbomen. Een dergelijke benaming is niet juist. Ginkgo bomen zijn naaktzadigen, net als conifer bomen, en ginkgo bomen verliezen hun gouden gele fall gebladerte. Ginkgo, echter, leidt niet tot een kegel en kan niet worden besproken als een twijgen van naaldbomen. Ginkgo produceert een evolutionaire intermediaire structuur die een strobilus met een zaadje binnen wordt genoemd. Het is geen fruit of kegel.