De meest typische vertegenwoordigingen van de marxistische kunst portretteren positief de werknemers strijd tegen de kapitalistische onderdrukking. Dergelijke kunstwerken probeert vaak te voeden hun publiek over de voordelen van leven onder socialistische regel. Marxistische beeldende kunst wordt geïllustreerd door de Russische schilders zoals Aleksandr Deyneka, Aleksandr Gerasimov en de Mexicaanse muralists.
Socialistisch realisme
Socialistisch realisme werd beschouwd als de officiële stijl van kunst tijdens het tijdperk van de Sovjet-Unie (1922-1991), met name tijdens Joseph Stalin's bewind (1941-1953). Het doel van het socialistisch realisme in het algemeen geprobeerd een beeld te schetsen van de positieve elementen van een socialistische maatschappij. De kunst benadrukt klasse gelijkheid, gemeentelijke harmonie en het overwinnen van de kapitalistische onderdrukking. Dit alles werd bereikt zonder abstracte representatie. De standaard definitie van socialistisch realisme wordt toegeschreven aan Aleksandr Gerasimov, een Russische schilder, die geacht worden: 'realistisch in vorm, socialistische in inhoud.
Educatieve rol van kunst
Een dominant thema van marxistische esthetische theorie benadrukt het belang van kunst te voeden haar publiek. Dienovereenkomstig, kunst moet het opvoeden van de viewer in de geschiedenis van de proletarische strijd tegen de kapitalistische wijze van productie. Het moet ook thema's als sociale harmonie, sociale rechtvaardigheid en bevrijding van klasse onderdrukking benadrukken. Omdat het kunst is leerzaam, moet de inhoud van de artistieke object direct en krachtig in haar vertegenwoordiging.
Proletarische cultuur
In Mexicaanse muurschilderingen, wordt de benarde situatie van de werknemers binnen een kapitalistische structuur gespeeld. De muurschilderingen van Diego Rivera en José Clemente Orozco vertegenwoordigen vaak werknemers worstelt in onmenselijke fabrieksomstandigheden. Vaak zijn deze muurschilderingen geschilderd in donkere tinten en functie golvende wolken van rook. Andere muurschilderingen kunnen werknemers portretteren in een veld waarvan organen zijn gebogen in de Akte van snijden graan met een zeis. Dergelijke marxistische kunst kan ook de voordelen van werk binnen een socialistische structuur portretteren.
Proletarische held
Een ander terugkerend motief in de marxistische kunst is dat van de proletarische held die overwint ontbering en klasse onderdrukking aan anderen van de heerlijkheid van de socialistische revolutie te leren. Of de held een wetenschapper, schrijver of fabrieksarbeider was, werd hij een model van de ideale burger voor anderen. Het afbeelden van dit soort proletarische held was meest dominante binnen de literatuur geproduceerd tijdens het tijdperk van de Sovjetoverheersing.
