Romeinse cijfers zijn onderdeel van een oude numerieke taal. Ze worden vandaag meestal gebruikt voor lijsten, klokken, collectible Romeinse munten en auteursrecht datums voor films. De letters M, D, C, L, X, V en ik bedoel respectievelijk 1000, 500, 100, 50, 10, 5 en 1. De hoofdletters vormen van de letters zijn gemeenschappelijkst, hoewel ze in kleine letters zo goed kunnen worden uitgedrukt. In sommige vroege boeken en middeleeuwse teksten, wordt "j" gebruikt in plaats van een kleine "i" aan het einde van een nummer, zoals "viij," wat betekent "8."
Oorsprong en Etruskische gebruik
Hoewel de vroege geschiedenis van Romeinse cijfers vaag is, Ken historici dat de oude Etrusken Romeinse cijfers gebruikt. Sommige van hun nummers werden uitgedrukt met aftrekken. Historici veronderstellen dat de decimale systemen voor math (met "deca" wat betekent 10), met inbegrip van Romeinse cijfers, afgeleid van het aantal vingers op de menselijke handen. Een rechte merk, zoals een vinger, werd gebruikt om aan te geven van de nummer één.
Oude Romeinse gebruik
Vroege Romeinse cijfers afwijken van hoe ze vandaag worden gebruikt. Een opvallend contrast was het oude Romeinse gebruik waarin vier opeenvolgende identiek letters kon worden gebruikt, zoals XXXX betekenende 40. Voor grote aantallen, Romeinen gewend haken getallen vermenigvuldigen met 1000. Dus 5.000 kunnen worden uitgedrukt als (V), en 10.000 kunnen worden uitgedrukt als (X). De haakjes kunnen ook worden genest, zodat ((V)) gelijk is aan 5 miljoen.
M en D
De cijfers M en D niet aan de orde in het systeem pas later in hun geschiedenis. Wanneer we 1.000 schrijven evenals van de Romeinen, zien we: (I). Wanneer dit snel geschreven is, duidelijk wordt hoe dit kon uitgroeien tot een M. In een speciaal geval, schreef de Romeinen "500" met behulp van slechts de helft van de volledige haakjes: ik). dit theoretisch uitgegroeid tot een D. Niet eerder dan het midden van de 18e eeuw werden de M en D gebruikt.
Nul
Ondanks zijn veelzijdigheid ontbrak het Romeinse cijfers-systeem een vertegenwoordiging voor nul. Dit betekende ook dat het het concept van een tijdelijke aanduiding, waardoor het lastig voor het Romeinse systeem om uit te drukken van grote aantallen ontbrak. Zodra het Romeinse Rijk viel, werd het Arabisch systeem met nullen en tijdelijke aanduidingen alom aangenomen. Het was zo efficiënt en veelzijdig dat het vrijwel universele is geworden, en de Romeinse cijfers-systeem is beperkt Schakel formele gebruikt vanwege zijn zeldzaamheid en unieke elegantie.
