Bomen die schors werpen kunnen worden reageren op een normale groeiproces of een abnormale ziekte of plaag. In het algemeen, wanneer een boom schors werpt en nieuwe schors is zichtbaar onder, het vergieten is een ontwikkelingstoxiciteit kenmerk van de boom. Sommige van de snelst groeiende bomen werpen routinematig schors in reepjes en patches. Maar, als een boom de schors werpt en kaal hout zichtbaar in de kloof is, de boom zeer waarschijnlijk heeft een ernstig probleem en moet worden onderzocht door een boomkweker te zien als het kan worden opgeslagen.
Eucalyptus
De eucalyptus, een inwoner van Australië, is beroemd voor het ontdekken van de schors. Niet alle van de meer dan 700 soorten eucalyptus zijn shedders, maar een aantal van hen zijn productief op het. De Universiteit van Californië-Berkeley wijst erop, als een mogelijke reden, dat de grove van eucalyptus in de botanische tuinen teruggooi schadelijke schors-gravende insecten samen met de oude shaggy schors. Eucalyptus schors kan worden vergoten in lange reeksen, ongebroken parkeerstroken, schilferige en afbrokkelende bits en curling bladen, afhankelijk van de specifieke boom.
Rivier Birch
De rivier berk heeft zalm-gekleurde schors, in tegenstelling tot zijn meer suggestieve zilverachtige witte neven. De schors schillen in flinterdunne lagen en de schors kleur donkerder met de leeftijd van de boom. De zalm schors van de jonge bomen verdiept tot roodachtig-bruin, dan brown, en tot slot een zeer donker grijs. De oudere schors is gefronste en schilferige en kan werpen in vlokken in plaats van platte of gekrulde bladen. De schillen van de schors roodachtig wordt beschouwd als een wenselijk sier kwaliteit voor landschapsarchitectuur. Maar het dient ook een praktisch doel. De schors verzamelt rond de basis van de boom, effectief verstikking uit andere groei zo van de berk agressieve zaad versnippering en koloniseren heeft geen concurrentie.
Sycamores en Londen platanen
Het Amerikaanse bont schaapje en de Plataan van Londen zijn twee verwante cultivars die schuur schors voortdurend. Het bont schaapje behaalt de grootste omtrek van de stam van een Noord-Amerikaanse boom. Vroege kolonisten gebruikt de boom, die stenen zoals het extreme-jarige leeftijd, als schuilplaats bereikt. Een grote holle boom kon houden meer dan een dozijn mensen in zijn kofferbak. Vandaag, zijn slanker Londen platanen alomtegenwoordig in New York City en de parken, meest inheemse sycamores gelet weggedrukt. De stammen van de bomen zijn patches van witte, groene en licht bruin die lijken op camouflage--het gevlekt uiterlijk is te danken aan voortdurende schors vergieten. Theorieën over waarom de boom schors jaar werpt beginnen met een behoefte aan het negeren van de strakke, oude schors, zoals de boom groeit. Maar andere theorieën verklaren het vergieten als een manier om te laten vallen van de gravende insecten en schimmelziekten gemeenschappelijk in glad-blafte bomen die in de buurt van uiterwaarden groeien. Sommige wetenschappers Zie Londen vliegtuig schors vergieten als een impuls naar verhoogde fotosynthese. Sycamores en Londen vliegtuigen gedrag fotosynthese via hun stam evenals verlaat. De afwerpende schors blootstelt meer van de kofferbak aan zonlicht.
