Bermudagrass (Cynoden spp.) en quackgrass (Elymus repens of Elytrigia repens) zijn beide overblijvende gras-soorten hebben een verspreiding gewoonte en kunnen ongewenste of invasieve. Weten welke bent u omgaan met gras kunt u plannen hoe te pakken. In sommige gevallen is het klimaat waar het gras groeit een voldoende aanwijzing. Terwijl quackgrass groeit over een gebied dat betrekking heeft op ten minste U.S. Department of Agriculture fabriek hardvochtigheid zones 3 t/m 11, Bermudagrass is gevonden in USDA zones 7 tot en met 10, hoewel een paar hardy stammen winters overleven in USDA zones 5 en 6.
Gewoonte
Bermudagrass is een warm-seizoen gras dat verandert een stro-bruine kleur na vorst. Het kan groeien goed in temperaturen boven de 100 graden Fahrenheit. Quackgrass is een koel-seizoen gras en gemakkelijk verdringt warm-seizoen grassen en andere vegetatie die niet breken rustperiode of ontkiemen pas later in het jaar dan de quackgrass, hogging vocht en voedingsstoffen. Quackgrass zal dus in het algemeen groen van eerder in het jaar dan Bermudagrass. Beide van deze grassen verspreid met behulp van wortelstokken, horizontale ondergrondse stengels, maar Bermudagrass ook produceert vegetatieve, horizontale stengels die zich bovengronds bevinden.
Grootte
Het kan moeilijk zijn om de grootte van een grasplant meten als u voortdurend maaien of knippen, maar laten deze grassen bereiken hun volwassen hoogte zeer te vertellen is. Quackgrass is rechtop, kan groeien in bosjes en bereikt een volwassen hoogte van bijna 4 poten. Bermudagrass, heeft anderzijds stengels die doorgaans alleen 4 tot en met 6 inch hoog groeien, hoewel de stengels kunnen groeien tot 12 tot 18 inch groot wanneer groeiomstandigheden gunstig zijn.
Bladeren
Quackgrass bladeren zijn 1 1/2 tot en met 12 inches lang en meestal ongeveer 1/8 tot 1/4 inch breed met een ruwe of iets harige bovenoppervlak en een lagere glad oppervlak. De quackgrass blad schede, het deel van het blad die wraps rond de stengel is rond en korte en heeft overlappende marges. De projectie binnen en op de top van de schede, de ligula, is zeer kort en membraanachtig. Bermudagrass bladeren van maatregel 2 tot en met 7 inches lang en zijn minder dan 1/5 inch breed. De gras-messen zijn glad of dun behaard. Blad marges zijn enigszins ruw en omhulsels duidelijk worden afgevlakt. De Bermudagrass ligula is een cirkel van witte haren.
Bloemen en zaden
Quackgrass bloemen van mei tot September, een bloem-hoofd dat is een piek en maatregelen ongeveer 2 tot en met 8 inch lange produceren. Afgeplatte, stengel-minder spikelets waar de zaden later ontwikkelen groeien uit de Prikker in een afwisselend patroon. De bloeiwijze van de Bermudagrass bestaat uit drie tot zeven pieken dat elk 1 tot en met 3 inches lang en stralen uit van één aanspreekpunt meten. Elke piek bevat spikelets gerangschikt in twee rijen.
