Soorten bomen produceren pitvruchten vruchten

Alle vruchten van pitvruchten delen een definiërende eigenschap: een stevige en membraanachtig kern gevuld met kleine, leerachtige zaden. De kern is omgeven door eetbare vlees, dat in patroon tot heldere en zoete te glad en bijna custardlike varieert. Pitvruchten fruitbomen zoals appelen (Malus spp) en peren (Pyrus spp.) behoren tot de meest voorkomende bomen van het fruit geteeld in huis tuinen, terwijl andere pitvruchten-producerende bomen mindere bekende zelfs tot ervaren tuinlieden zijn.

Apple typen

Enkele fruitbomen voor pitvruchten zijn meer alomtegenwoordig dan appels. Zij zijn wijd gecultiveerd in U.S. Department of Agriculture fabriek hardvochtigheid zones 3 t/m 9, waar hun vruchten van de nazomer in herfst rijpen.

Cultivars zoals 'Granny Smith' (Malus domestica 'Granny Smith') zijn gebruikelijk in thuis tuinen. 'Granny Smith' wordt gekweekt voor zijn vruchten taart, lange levensduur. Het moet een cross-pollinator om de vruchten te dragen, maar is een betrouwbare pitvruchten boom die is hardy in USDA zones 5 t/m 9.

Heirloom apple variëteiten zoals 'Orleans antieke' (Malus domestica 'Orleans antiek,' USDA zones 4 t/m 8) komen minder vaak voor dan vele moderne rassen, maar veel tuinders prijs hen voor hun geurige vruchten. 'Antieke Orleans' vruchten rijpen in het midden van het apple fruit seizoen.

Een nauwe apple tree relatieve en collega pitvruchten fruitboom is de 'Whitney' crabapple (Malus pumila 'Whitney,' USDA zones 3 t/m 9), een crabapple gekweekt voor haar lief, golf ball-grootte vruchten. In tegenstelling tot 'Granny Smith' en 'Antieke Orleans' is de 'Whitney' crabapple zelffertiel, niet vereist een andere boom voor kruisbestuiving te produceren fruit.

• De term "pitvruchten" is afgeleid van het Latijnse woord voor apple, pomum.

PEAR typen

De Europese perenboom (Pyrus communis) en Aziatische perenboom (nashi) beide produceren pitvruchten vruchten. De bomen delen vergelijkbare eigenschappen maar bezitten ook enkele belangrijke verschillen.

Europese Pear

Peer vruchten hebben de klassieke, pearlike, of pyriform, vorm mensen associëren met peer vruchten. De vruchten zijn gerijpt uit de boom , nadat zij een volwassen grootte met volwassen kleuring bereiken. De Europese perenboom is hardy in USDA zones 4 t/m 8, waardoor het iets meer koude-hardy dan de Aziatische peer boom. De Europese perenboom wordt beschouwd als invasieve in sommige Amerikaanse locaties; Verwijder ongewenste zaailingen en gevallen fruit om dat probleem te voorkomen.

Gemeenschappelijke Europese pear cultivars zoals 'Bartlett' (Pyrus communis 'Bartlett') en 'Seckel' (Pyrus communis 'Seckel') zijn beide hardy in USDA zones 5 t/m 8. Ze zijn gewaardeerde voor hun zoet, fijnmazig vruchten, die, net als andere vruchten pitvruchten, een louche kern hebben.

Aziatische peer

Hardy in USDA zones 5 t/m 9, de Aziatische peer tolereert geen koude. De rassen zijn verdeeld in twee verschillende types--Chinese peer en Japanse pear--gebaseerd op de vorm van hun vruchten. Chinees pear vruchten hebben een vorm vergelijkbaar met peer vruchten en Japanse pear fruit zoals appel boom vruchten worden afgerond. Beide soorten vruchten rijpen rechtstreeks op hun boom en staan bekend om hun scherpe, sappig vlees.

'Hosui' perenboom (Nashi 'Hosui,' USDA zones 5 t/m 9) heeft pittig vruchten die klaar voor de oogst in halverwege het seizoen zijn. Deze Japanse variëteit produceert vruchten met een afgeronde vorm en gladde, goudgele huid. 'Hosui' weerstaat bacterievuur en warmte maar hapert bij koud weer.

Chinees pear typen zoals 'Ya Li' (Nashi 'Ya Li') produceren peervormige vruchten met gladde, geel-groene huid. 'Ya Li' is hardy in USDA zones 5 t/m 10, waar de vruchten in halverwege het seizoen rijpt.

• Twee of meer compatibel pear tree cultivars om voldoende kruisbestuiving voor de oogst van een overvloedige vruchten van planten.

Minder bekende pitvruchten vruchten

Een handvol zeldzame of minder bekende pitvruchten fruitbomen zijn in sommige thuis tuinen. Deze bomen variëren drastisch in uiterlijk en hardheid, maar alle hun vruchten delen de dezelfde basisstructuur die kenmerkend zijn voor bessen.

Kweepeer

De boom van de kweepeer (Cydonia oblonga) is zeldzaam in de tuinen van het huis, hoewel het als een sier specimen kan worden gekweekt en hardy in USDA zones 5 t/m 9 is. De vruchten van zijn grote, intens geurig vers kunnen niet worden gegeten, maar de vruchten pectine-rijk vlees wordt gebruikt in jam en gelei. Gecultiveerde kweepeer variëteiten planten zoals 'Orange' (Cydonia oblonga 'Oranje,' USDA zones 5 t/m 8) zijn soms beschikbaar in kwekerijen. Ze worden gekweekt voor hun opvallende vruchten evenals hun geurende bloesems.

Mispel

Mispel (Mispel) is geslonken in populariteit ten opzichte van andere pitvruchten fruitbomen. Het is hardy in USDA zones 5 t/m 8 waar het produceert een overvloed aan bruin, 1-inch-diameter vruchten in de nazomer. De vruchten moeten worden overgelaten aan de boom tot nadat het verliest zijn bladeren, en lichte vorst kunnen helpen de vruchten rijpen. Cool bewaartemperaturen na de oogst verzachten de vruchten in een overdreven rijpen techniek genaamd bletting. Bletted Mispel vruchten vlees is custardlike en kan worden gegeten met een lepel.

Loquat

Warmte-liefhebbende, krachtige Japanse loquat (Eriobotrya japonica) is een subtropische lid van de familie pitvruchten vruchten. Hardy in USDA zones 8 tot en met 10, produceert het goudgele, 1 - tot 3-inch vruchten in lente en zomer. De Japanse loquat paraplu-vormige groei gewoonte, groenblijvende gebladerte en geurige bloemen geven het decoratieve beroep, maar haar vruchten maken een plakkerige rotzooi als toegestaan te laten vallen. Zo groeien de boom uit de buurt van trottoirs en dekken.

• Kweepeer, mispel en Japans loquat variëren van 15 tot 30 voet in hoogte, waardoor ze geschikt zijn voor kleine werven waar grotere fruitbomen past mogelijk niet geheel.