De kalkoengier is ook bekend als een Buizerd in de Verenigde Staten; het is een gemeenschappelijk scavenger soort vogel. Haar assortiment strekt zich uit van Canada Zuid in de continentale U.S. en in het midden van Zuid-Amerika. De kalkoengier is veel minder knap dan haar familieleden, ooievaars en ibissen en is vrij groot en eenvoudig te herkennen.
Grootte
Een volwassen Kalkoengier is een grote vogel, meten tot 32 inches van kop naar staart. Wanneer de vleugels zijn volledig uitgebreid, heeft het een spanwijdte van maximaal zes voet. De gemiddelde gezonde volwassene weegt maar liefst zes pond.
Kleur
De veren van de kalkoengier zijn donkerbruin tot bijna zwart, met een enigszins glanzend uiterlijk in het zonlicht. Van beneden, hebben de vleugel veren eigenlijk een slivery blik. Het hoofd van de kalkoengier is echter helemaal kaal. Het is bedekt met kale, rode huid. Het hoofd van de Buizerd is onevenredig klein in vergelijking met zijn lichaam. De voeten en de poten zijn oranje, en de verslaafd snavel is saai geel.
Kenmerken
De kalkoengier hoofd is kaal vanwege het voedsel dat het ten op. Deze vogels gebruiken hun ongelooflijk gevoel van geur te zoeken van dode dieren en dan afdalen uit de hemel om te voeden. Een Buizerd Turkije zal haar gehele kop binnen een dood dier karkas te eten vaak vasthouden. Met hoofd veren zou gevaarlijke bacteriën te houden en dan gedijen nadat de vogel heeft gegeten. Met haar kale hoofd, de kalkoengier kunt eten, krijgen bedekt met ingewanden en bacteriën, en dan zitten waar de warmte van de zonnestralen vernietigt en droogt uit wat overblijft.
Vlucht gewoonten
Wanneer een Kalkoengier vliegt, zijn vleugels verblijf in een V-vorm, en het hen zelden ooit kleppen. In plaats daarvan zweefvliegen het, vaak laag bij de grond als het zoekt naar voedsel. De kalkoengier zal wachten in de USS perch voor de zon te komen en de lucht warm, dan het rijden de thermische stromingen. De cirkel van de vogels naar boven naar de thermische stroom; eenmaal aan de top, zij dalen naar beneden tot ze een andere stroom vinden te rijden, nooit eens hun vleugels klapperen. Een waarnemer op de grond ziet de uitgebreide vleugels, met de veren op de tips die lijkt op de uitgestrekte vingers.
Gedrag
Wanneer een Buizerd Turkije op haar baars of op de grond zit, lijkt vaak een vreemde houding. Het kan zijn vleugels spreiden in een vreemde positie hebben. Dit wordt verondersteld te helpen de vogel zijn vleugels, droog terwijl het absorberen zonlicht om op te warmen. Het laat ook de zon om te "koken" alle resterende bacteriën op zijn kop tijdens dit keer. Turkije buizerds zal plassen op hun eigen benen; hun sterk zure urine doodt bacteriën op de voeten en benen.
