Christendom baseert haar opvattingen over moraal op bijbelse verhalen en recepten voor gedrag zoals onderwezen door oude Hebreeuwse priesters en profeten in de Hebreeuwse geschriften, en door de kentekens christelijke bijbelse teksten, de evangeliën en de brieven van de christelijke geschriften. Voor christenen van alle denominaties en sekten weerspiegelen morele waarden, woonde in het dagelijks leven christelijk geloof en een verbintenis om te proberen om te leven als Jesus onderwees zijn volgelingen om te leven. Gedurende hun hele leven daag Christenen zichzelf in evenwicht van hun geloof met de instructies van Jezus in the Sermon on the Mount liefde van God en anderen.
Morele waarden in de decaloog
In Exodus 20:1-17 bevatten de tien geboden, ook bekend als de decaloog, christenen en Joden morele richtlijnen voor het leven in overeenstemming met Gods verbond met zijn volk. Onderdeel van wat bekend staat als de Mozaïsche wet, de tien geboden geef nauwkeurige verordeningen die dergelijke waarden als eerlijkheid en toewijding te nemen. De Decaloog begint met Gods regel voor zijn mensen niet om geen andere god aanbidden. Bovendien, mag de mensen niet Gods naam ijdel. Recepten voor passend gedrag omvatten observeren van de Sabbat en ter ere van de ouders. Volgens verzen 13-17, moeten volgelingen onthouden van het doden, stelen, liegen, plegen van overspel en begeren de bezittingen van anderen. In een morele Joodse of Christelijke leven illustreren de specifieke verordeningen in de decaloog hoe liefde voor God en liefde en respect voor anderen wilt weergeven.
Morele waarden in de evangeliën
In de evangeliën, Jezus uitgebreid op de centrale waarden vertegenwoordigd door de Mozaïsche wet. Spreken aan een overwegend joodse publiek, en voordat de term Christendom bestonden, Jezus sprak over het hart van moraal en wat dat betekent in het dagelijkse leven in het kader van de Mozaïsche wet. In de Bergrede vereenvoudigd hij de Mozaïsche wet in twee geboden--liefde van God en liefde anderen. Jezus nieuwe morele voorschriften genoemd de grote geboden, en weerspiegelen de geest van de oudere Judaïsche wet. Voor christenen dekken de nieuwe geboden een breed spectrum van moreel gedrag, die moeten passeren de test van Jezus vereenvoudigde, nog meer uitdagende wetten. Bijvoorbeeld, Jezus wordt ingegaan op het oorspronkelijke gebod geen overspel te plegen door het onderwijs dat moraliteit van hart en geest zijn even belangrijk als morele acties.
Morele waarden in Nieuwtestamentische brieven
Na Jezus herrijzenis streefde zijn eerste volgelingen, met inbegrip van die waarvan letters worden weergegeven in het nieuwe Testament, te ontwikkelen en te communiceren hoe degenen die Jezus volgen moeten leven als zijn vertegenwoordigers op aarde. In Paul's brieven aan de jonge kerken in de hele regio benadrukte de apostel liefde als een fundamentele waarde waarop vervullende Jezus twee grote geboden is geaard. In Paul's brief aan de Romeinen uiteenzet hij op morele acties die uit de wederzijdse liefde voortvloeien. De waarden Paul aanhaalt zijn vrijgevigheid naar iemands vijand weergeven, in de vreugden en het verdriet van anderen te delen en af te zien van wraak (Romeinen 12: 9-20).
Het hart van Christian morele waarden
Geloof in de christelijke boodschap van vergeving en verlossing bevindt zich in het hart van christelijke morele waarden. De Decaloog en Jezus geboden om betekenis voor Christenen houden omdat ze vertrouwen in de boodschap van Gods liefde hebben zoals tentoongesteld in dergelijke kerngebeurtenissen als Israël te bevrijden van de slavernij en het verzenden van Jezus te leven en sterven als een menselijk wezen als een teken van Gods belofte aan zijn verbond. In het dagelijks leven van de christenen uiten zij hun geloof, geworteld in de Bijbel, met de waarden die ze in hun heilige boek vinden. Door aldus te handelen liefdevolle manieren weerspiegelen ze hun geloof in een liefhebbende God.
