Een term gebruikt in de systeemtheorie, filosofie, wetenschap, stedenbouw en zelfs kunst, "opkomende eigenschappen" of "ontstaan" verwijzen naar de eigenschappen die voortvloeien uit de gezamenlijke werking van een systeem, maar geen deel uitmaken van elk deel van dat systeem. Met andere woorden, zijn emergente eigenschappen eigenschappen van een groep die zijn niet mogelijk als een van de afzonderlijke elementen van die groep handeling alleen. Steden, de hersenen, de mier kolonies en de complexe chemische systemen, bijvoorbeeld, vertonen alle emergente eigenschappen die dienen om het concept te illustreren.
Mier kolonies
Een enkele mier is een vrij beperkt organisme, met weinig vermogen om te redeneren of complexe taken. Als een geheel volbrengt een mierenkolonie echter verbazingwekkend taken, uit te bouwen van heuvels en dammen bewegen van enorme hoeveelheden voedsel te vinden. In dit verband verwijzen emergente eigenschappen naar de kwalitatieve veranderingen die in mier gedrag optreden wanneer individuele mieren samen werken. Alleen, een mier gedraagt zich onregelmatig en bijna willekeurig, maar de som van miljoenen willekeurige acties dient om noodzakelijke taken identificeren en organiseren van andere mieren om ze te voltooien. Een mier die voedsel vindt, bijvoorbeeld, scheidt een kleine hoeveelheid van een hormonale stof dat andere mieren die trekt, beurtelings, ook die dezelfde stof afscheiden, wanneer zij eenzelfde voedselbron tot. Miljoenen mieren zwerven verworden tot de georganiseerde rechte lijnen die leidt tot de dichtstbijzijnde picknick. De organisatie van mieren, alleen mogelijk is wanneer het systeem als geheel werkt en de afzonderlijke acties elkaar versterken, is een opkomende eigendom.
De hersenen
Menselijk bewustzijn heet vaak een opkomende eigendom van het menselijk brein. Als de mieren die deel van een kolonie uitmaken, houdt geen enkel neuron complexe informatie zoals zelfbewustzijn, hoop of trots. Echter de som van alle neuronen in het zenuwstelsel genereren complexe menselijke emoties zoals angst en vreugde, niks van wie kan worden toegeschreven aan een enkel neuron. Hoewel het menselijk brein is nog niet begrepen behoren genoeg om te identificeren die het mechanisme door welke functies van de opkomst, de meeste neurobiologists eens dat complexe interconnecties tussen de onderdelen aanleiding tot kwaliteiten die geven alleen aan het geheel.
Chemische systemen
Scheikunde bestudeert een aantal gevallen waar individuele krachten of acties noodzakelijkerwijs niet aan een eenvoudige som van de delen kloppen. In de natuurkunde, twee krachten op een lichaam natuurlijk verhogen de totaalkracht, maar scheikunde gaat over gevallen waarin, als gevolg van complexe organisaties van Atoomenergie in elementen en verbindingen, bepaalde chemische reacties maken geheel nieuwe elementen, verbindingen of energiebronnen die niet een eenvoudige combinatie van de effecten van de betrokken onderdelen. Neutralisatie reacties, bijvoorbeeld, werden gebruikt door de filosoof John S. Mill te beschrijven van situaties waar oorzaak en gevolg beginselen voor elk van de onderdelen die betrokken zijn bij een reactie niet de uitkomst voorspellen kon. Wanneer zoutzuur en natriumhydroxide te combineren, is het resultaat zout en water, een product niet helemaal overeen met de effecten van beide een sterke zure of fundamentele verbinding.
Steden
De complexe sociale organisatie van de mens vertoont ook bepaalde emergente eigenschappen. Sociale wetenschappers en stedenbouwkundigen wijzen vaak naar steden als het duidelijkste voorbeeld van opkomst in menselijke interactie. Zij bestuderen hoe de neiging van bepaalde delen van een stad te ontwikkelen van soortgelijke economische of sociale activiteiten en langzamerhand gespecialiseerde hubs van theater districten tot de markten van de grote vissen. Vooral in het geval van activiteiten die niet worden gecontroleerd door de zonering van de verordeningen, neiging de beslissing van één enkel individu te verrichten van een bepaalde activiteit in een bepaalde plaats om gelijksoortige of complementaire activiteiten in de omgeving meer haalbaar. Als één persoon een theater op een straat opent, wordt het gebied begint te worden bezocht door mensen op zoek naar culturele activiteiten, tot de straat kunstgalerijen en scholen trekt en geleidelijk aan een culturele wijk wordt. Geen enkele persoon maakt de beslissing voor het genereren van een cultureel centrum, maar de samenloop van de belangen van creëert de ruimte door middel van emergente eigenschappen.
