Creditcardschuld is een ernstig probleem voor veel Amerikanen. Credit card maatschappijen laden soms hoge tarieven en vergoedingen die optellen. If you can't afford uw betalingen, zijn er manieren die je met de schuldeisers onderhandelen kan om uw schuld in tweeën gesneden.
Overweeg uw reden voor het niet in staat terug te betalen uw schuld, want creditcardbedrijven zal u vragen waarom u schuldverlichting nodig. Voorbeelden van mogelijke redenen dat credit card maatschappijen legitieme zal overwegen een recente echtscheiding, gezondheidsproblemen of werkloosheid.
Krijg hulp van een schuldenregeling agentschap, die u onderhandelen met schuldeisers helpen kan om uw schuld snij doormidden, niet alleen met een kleine hoeveelheid verlaagd. Een gerenommeerde schuldenregeling agentschap, neem contact op met de vereniging van bedrijven of TASC. Als een bedrijf een lid van TASC is, moeten ze het TASC-statuten volgen.
Vertellen de schuldeiser die u indienen voor faillissement wilt als uw creditcardschuld is niet in tweeën gesneden. Als u bestand voor faillissement, de schuldeiser ontvangt geen geld, dus zodra dit op de tabel, kunnen zij meer open te onderhandelen.
Bewijs van al uw correspondentie met de schuldeiser te houden. Het gaat hierbij om letters die u in de mail ontvangen en brieven die u verstuurt. Het is best niet te communiceren met de schuldeisers via de telefoon. Via de mail geeft u onderhandelen gedocumenteerd bewijs van alle overeenkomsten.
- Verdraagzaamheid in plaats van schuldenregeling overwegen. Dit is wanneer een schuldeiser stemt in met het accepteren van kleinere betalingen of geen helemaal voor uw schuld gedurende een bepaalde periode van tijd. Dit is meestal een betere optie als u uw baan verloor omdat waarschijnlijk zul je een stabiel inkomen in de nabije toekomst. Begrijp dat u blijven zult ten laste van belang.
- Alleen toevlucht nemen tot schuldenregeling als u absoluut moet. In veel gevallen, zal hebben uw schuld verminderd door een schuldeiser kwetsen uw credit score zo veel als faillissement.
