Slimme glas technologie verwijst naar een type van transparant glas dat ondoorzichtig met een tik van een schakelaar wordt. Chromogenic materialen in het glas wijzigen hun lichttransmissie eigenschappen met een elektrische stroom. In 1704, de eerste electrochromic materialen, die kleuren met een elektrische lading veranderen, werden gevonden, maar ze waren niet commercieel toegepast tot de jaren 1930. Het werd in de vroege jaren 1970 dat slimme glas technologie nam af, met tal van bedrijven octrooieren van glas met de mogelijkheid om dekking in wijzigen gebruikt in het platform, auto spiegels, tentoonstellingen en nog veel meer.
LCD glas
In een oogwenk verandert vloeibaar-kristal glas van melkachtig wit wazige duidelijk. Twee duidelijke of getint bladen van gelaagd glas, met twee kunststof tussenlaag, broodje een film van vloeibare kristallen. De normale of off staat is ondoorzichtig, en wanneer elektrische stroom wordt toegepast, blijkt duidelijk, met geen enkele tussen staat. Nodig constante elektrische stroom te blijven transparant, is er niet veel energie in dit glas. Het werd ontworpen voor bank schermen, vitrines en andere commerciële interieur toepassingen.
Slimme apparaatvenster zwevende deeltjes
Opgeschort-deeltje-device (SPD) slimme windows gebruiken geleidende film met zwevende, licht absorberen, microscopische deeltjes tussen twee ruiten van glas. Het glas is donker wanneer er is geen elektrische last, maar als het is belast, de deeltjes veranderen het glas om te ontruimen, met een grote controle over de transparantie. Het moet echter constant elektriciteit te blijven transparant.
Electrochromic glas
Electrochromic glas heeft een microscopisch dunne coating voor een sectie van de electrochromic ingeklemd tussen de lagen glas, die van helder naar donker met de toepassing van elektriciteit verandert. Hij kan echter langzaam reageren met een "iris effect," waar dekking verandering begint van de buitenste delen van het glas en werkt zijn manier naar het midden.
