Seksuele intimidatie is illegaal onder de federale wetgeving. Beschouwd als een vorm van seksediscriminatie onder titel VII van de Civil Rights Act van 1964, is seksuele intimidatie een complex probleem dat in een verscheidenheid van omstandigheden optreden kan. Daders kunnen worden mannelijk of vrouwelijk, en slachtoffers kunnen van hetzelfde of andere geslacht. Omdat seksuele intimidatie grieven op de werkplek optreden en onder titel VII vallen, bieden veel organisaties trainingen over dit onderwerp. Opleiding wordt niet verplicht gesteld onder de federale wetgeving in de meeste gevallen, maar sommige staten mandaat de opleiding van hun eigen seksuele intimidatie.
Definitie van seksuele intimidatie
Om te kwalificeren als seksuele intimidatie, de VS gelijke werkgelegenheid kans Commissie merkt op dat gedrag ongewenste aan het slachtoffer of aan de getuigen beïnvloed door beledigend gedrag moet. Dit moet expliciet of impliciet invloed op iemands werkgelegenheid. Intimidatie die onredelijk interfereert met iemands werkprestaties of dat zorgt voor een vijandige, beledigende of bedreigende werkomgeving kwalificeert ook onder de wet. De EEOC stelt ook vast dat ongewenste intimiteiten niet hoeft te economische gevolgen hebben voor het slachtoffer en het slachtoffer niet haar baan verliest moet. De EEOC raadt aan dat mensen die denken dat ze zijn geïntimideerd moet formeel klagen over het gedrag en gebruik maken van alle mechanismen beschikbaar binnen de organisatie om te stoppen met het gedrag.
Federale vereisten
Federale agentschappen dienen te beschikken over seksuele intimidatie programma's. De EEOC stelt vast dat de training kan helpen verminderen van seksuele intimidatie claims, en dat toezichthouders en managers moeten krijgen nascholing over seksuele intimidatie. Werknemers kunnen verkeerd de definitie van seksuele intimidatie en gerichte opleiding kunt beperken vorderingen gebaseerd op misverstanden. Managers moeten begrijpen hoe seksuele intimidatie wordt gedefinieerd. Zowel werknemers en managers moeten worden onderwezen over het beleid van de organisatie en de mechanismen in plaats verslag en omgaan met seksuele intimidatie vorderingen.
Van de staat vereisten verschillen
Staten omgaan met de kwestie van seksuele intimidatie opleiding op een individuele basis. Staten die geen staatspecifieke wetten standaard aan de federale vereisten. EKO, een groep van werkgebonden opleiding, rapporten dat vanaf 2014 25 staat geen mogelijke vereisten inzake seksuele intimidatie opleiding.
Een paar lidstaten hebben beperkte opleidingseisen of aanbevelingen doen over de opleiding. Bijvoorbeeld moedigt Colorado werkgevers te verhogen van het onderwerp, de uitdrukkelijke afkeuring van seksuele intimidatie en hun medewerkers over hoe om te gaan met de kwestie te informeren. Massachusetts beveelt aan nieuwe medewerkers, toezichthouders, managers en leden worden opgeleid binnen het eerste jaar van het huren of promotie. In Florida is opleiding op gelijke wetten, waaronder seksuele intimidatie, vereist voor toezichthouders in de uitvoerende agentschappen.
Staatspecifieke eisen
Sommige staten hebben specifieke seksuele intimidatie opleidingseisen. Bijvoorbeeld, in Californië, moeten particuliere werkgevers met 50 of meer werknemers voeren opleiding voor hun supervisors. Alle publieke werkgevers van elke omvang moeten ook training uitvoeren. Opleiding moet ten minste twee uur duren, en Californië identificeert ook wat de training moet omvatten. In Maine, openbare en particuliere werkgevers met 15 of meer werknemers opleiding voor alle werknemers en toezichthouders binnen het eerste jaar van de werkgelegenheid moeten voeren, maar de lengte van de opleiding is niet opgegeven. New Mexico's opleidingseisen zijn beperkt tot primaire en middelbare scholen; alle medewerkers van de gelicentieerde school moet ten minste eenmaal per jaar worden getraind.
