Triangulatie is een onderzoek-ontwerp dat combineert zowel kwantitatieve als kwalitatieve methoden om gegevens voor een algehele interpretatie die kijkt naar een scala aan verschillende factoren te verzamelen. De term "triangulatie" of "gelijktijdige triangulatie" komt uit de drie gelijktijdige niveaus van testen in vele triangulatie studies: eerste de kwantitatieve niveau (zoals interviewen en waarneming), vervolgens een kwalitatieve niveau (zoals een enquête en statistische analyse van gegevens van resultaat) en vervolgens een kwantitatieve analyse waarin de bevindingen van de andere twee tests.
Kruis van validatie
Het belangrijkste voordeel van triangulatie ontwerpen in onderzoeken ligt in het vermogen om te vinden van de overeenkomst en validering van resultaten via een verscheidenheid van onderzoeksmethoden. Als verschillende onderzoeksmethoden tot dezelfde conclusie komen, kan de onderzoeker meer vertrouwen dat de resultaten echt zijn een weerspiegeling van wat er daadwerkelijk gebeurt en niet een weerspiegeling van de methode van het testen gebruikt om de gegevens te verzamelen.
Evenwicht tussen de methoden
De methodologie van kwalitatief onderzoek richt zich op verhalen, exploratie, contextualizing, introspectie en bouw van de theorie. Het maakt gebruik van kleine steekproeven en diepgaande studie van enkele exemplaren. Aan de andere kant, kwantitatieve onderzoek richt zich op de grote groepen, trends en patronen. Door een combinatie van deze methoden, kan een onderzoeker zoeken trends en inconsistenties door middel van kwantitatieve onderzoek en kwalitatieve methoden gebruiken om te graven in deze kwesties, erachter te komen waarom ze zich voordoen en leren de gedachten van de personen die betrokken zijn.
Onderzoeker triangulatie
Een andere manier onderzoekers triangulatie gebruiken houdt met twee of meer onderzoekers gegevens verzamelen. Deze praktijk compenseert onderzoeker bias en bewakers tegen verschillende aannames, dat een onderzoeker kan hebben dat de resultaten van een studie kunnen beïnvloeden.
Nadelen van triangulatie
De nadelen van triangulatie omvatten het ontbreken van een uniforme methodiek voor de toepassing van triangulatie. Degenen die gebruik maken van triangulatie vaak niet voldoende verklaren van hun technieken en gebruik van verschillende methoden voor het combineren van de resultaten. Een ander probleem is dat afgestudeerde studenten zijn vaak opgeleid in kwalitatieve of kwantitatieve methoden en niet adequaat te zijn opgeleid in de tegenovergestelde methoden wellicht om een geldige en effectieve studie.