Werken van fictie en drama kunnen soms niet te onderscheiden. Een spel kan op het perceel van een roman, en een roman kan bieden een Hamlet-achtige monoloog. Als algemene regel van de duim, echter is fictie opgebouwd door middel van gesproken tekst, terwijl drama is hoofdzakelijk opgebouwd door middel van dialoog.
Gesproken tekst in fictie en Drama
De Verteller voorziet in fictie, de instelling van het verhaal, de personages en de plot. Een alwetende Verteller is God-achtige, waaruit elk detail van de fictieve wereld, van de innerlijke gedachten van de personages op hun externe omstandigheden. In drama is de verteller beperkt, als bestaande helemaal. Typisch, vertellers in de dramatische vorm kort voorwoord elke scène zodat het publiek weet waar de actie plaatsvindt. Anders, de personages spreken voor zich.
Dialoog in fictie en Drama
In fictie, wordt dialoog gebruikt voor het verbeteren van karakter en plot. Een verteller kan bieden een materiaalsoort van de hoofdpersoon, maar hetzelfde karakter van psychologische motivatie kan zijn blootgesteld in een gesprek met een ander karakter. In drama is dialoog vaak het enige middel van het openbaren van karakter en plot. Een fysieke werkgebied of in een film, kan het publiek zien de tekens en de acties die plaatsvinden. Als alleen tekst weergeeft, krijgt de lezer van drama informatie van wat er wordt gezegd.
Overlappende structuren
Fictie schrijvers is soms afhankelijk van dramatische structuur te schuiven van hun verhaal. In het korte verhaal "Hills Like White Elephants", Ernest Hemingway gebruikt dialoog, vaak zonder Naamsvermelding, te onthullen het centrale conflict tussen het mannelijke en vrouwelijke karakter; de verteller houdt een beperkte rol. Omgekeerd, toneelschrijvers vertrouwen soms op gesproken tekst vooraf scènes van de dialoog, met name in scenario's. In het script van "The Arts en de duivels", Dylan Thomas begint de eerste scène met een beschrijvende passage: "uit een ver weg, wij zien een verlaten weg wikkelen naar beneden vanaf een heuveltop. Enorme hemel, langzame wolken."
Zichtbaarheid van de auteur
De relatieve structuren van fictie en drama bepalen de zichtbaarheid van de auteur. In "A portret van de kunstenaar als een jonge Man," James Joyce wordt onderscheid gemaakt tussen fictie waarbij de auteur persoonlijk en drama waarmee de auteur te worden 'onzichtbare, verfijnde uit bestaan. In drama, dan nemen tekens op hun eigen leven. Hoewel de auteur controles die leven, is haar eigen stem minder evident.
