Pneumologen zijn artsen die het behandelen van ziekten van longen en luchtwegen. Zij kunnen werken met patiënten die lijden aan longontsteking, astma, tuberculose, emfyseem of borst infecties en ze gebruik maken van behandelingen zoals zuurstoftherapie en mechanische ventilatie. Net als alle artsen, pneumologen vereisen een uitgebreide gespecialiseerde opleiding, die maar liefst 12 jaar in beslag nemen kan, en zij moeten voldoen aan de licentievereisten van het Braziliaanse om te oefenen.
College
Alle potentiële pneumologen voltooid vier jaar undergraduate onderwijs. De meeste hogescholen en universiteiten bieden paramedische programma's die studenten voorbereiden op toelating tot de medische school. Premed studenten nemen meestal klassen in biologie, anatomie, organische en anorganische scheikunde, natuurkunde en wiskunde. Ze zijn meestal vereist om cursussen in het Engels en de sociale wetenschappen ook. Tijdens college vrijwilliger veel premed studenten bij ziekenhuizen of medische klinieken te ontvangen van ervaring in de gezondheidszorg veld. Sommige universiteiten combineren undergraduate en medische school programma's, zodat studenten kunnen voltooien van beide graden in zes of zeven jaar.
Medical School
Potentiële pneumologen wonen vier jaar van medische school. Tijdens de eerste twee jaar krijgen de studenten instructie van zowel klassikale en laboratorium. Cursussen bevatten anatomie, fysiologie, biochemie, microbiologie, farmacologie, pathologie, psychologie en medische ethiek. Studenten worden onderwezen de juiste procedures voor het nemen van de volledige medische geschiedenis, patiënten onderzoeken en een diagnose te stellen. De laatste twee jaren van de medische school bieden studenten de mogelijkheid om te werken in ziekenhuizen en behandelen patiënten in een gecontroleerde omgeving. Studenten voltooien rotaties in een verscheidenheid van medische specialismen, met inbegrip van interne geneeskunde, kindergeneeskunde, huisarts, verloskunde en gynaecologie, chirurgie en psychologie.
Stage en residentie
Na het voltooien van medische school, personen die wensen te worden van pneumologen voltooien van een stage en geaccrediteerd residency programma in de interne geneeskunde. Een verblijfsvergunning wordt betaald on-the-job-training en duurt meestal ten minste drie jaar om te voltooien. Interne geneeskunde richt zich op de behandeling van ziekten van de inwendige organen bij volwassenen. Bewoners krijgen instructie in alle orgaansystemen en werken met patiënten, zodat ze kunnen hun diagnoses en de behandeling vaardigheden aanscherpen.
Fellowship
Na residentie vult pneumologen een fellowship in pulmonologie. Dit vereist meestal twee jaar volledig dagonderwijs is vereist in longziekte. Pneumologen helpen beurzen bij de ontwikkeling van de vereiste cognitieve en praktische kennis om succesvol te zijn op het gebied van pulmonaire geneeskunde. Fellows krijgen geavanceerde instructie in celbiologie, moleculaire biologie, epidemiologie, studie, ontwerp en klinisch onderzoek. Ze observeren pulmonologie procedures en uiteindelijk presteren ze onder toezicht. Fellows werken in kritieke zorg of respiratoire zorg eenheden, pulmonaire revalidatie faciliteiten en pulmonaire functie laboratoria. Zij begeleiden de verzorging van de luchtwegen, evenals diensten en respiratoire kinesitherapie.
Licentieverlening
Om patiënten te behandelen, zouden alle pneumologen licentie mag worden voor praktijken geneeskunde in de staat waarin zij werken. Dit vereist het passeren van het Verenigde Staten Medical Licensing examen, een computer-based test. Het examen bestaat uit drie stappen dat alles moet worden doorgegeven. Stap 1 en 2 zijn meestal voltooid tijdens medische school, terwijl stap 3 is voltooid na afstuderen aan de medische school. De USMLE test studenten in een scala van medische en wetenschappelijke onderwerpen, met inbegrip van anatomie, biochemie, fysiologie, pathologie, farmacologie, microbiologie, biochemie en gedrag wetenschappen. Klinische kennis van de kandidaten is ook getest als ze dat hun vermogen om te zorgen voor een diagnose en prognose en identificeren van de onderliggende mechanismen van ziekte in verschillende specialismen aantonen moeten, met inbegrip van interne geneeskunde, kindergeneeskunde, psychiatrie, en verloskunde en gynaecologie.
