Queen-size vrachtwagens--ook geïdentificeerd als Cab Over Engine (of COE), cab vooruit en forward controle--typisch trekkeroplegger tuig waarin de cabine ligt direct boven de motor en het stuurprogramma is ofwel zitten bovenop de voorwielen of iets achter. Vele kleine commerciële vrachtwagens en personenauto's (bussen en RVs) ook de Queen-size configuratie te gebruiken.
Oorsprong
De eerste massaproductie Queen-size truck werd geproduceerd door het bedrijf van Sternberg, later genoemd Sterling, van Wisconsin. Zij heeft een zeven-ton COE uit 1907-1914. Sterling ontwikkeld in 1933 de "Camel terug" COE, zo genoemd naar de lichte bult op de neus van de cabine. De cabine van de kameel terug kan worden gekanteld voor toegang tot de motorruimte, volgens coachbuilt.com.
![]()
De moderne Queen-size
De White Motor Company ontwikkeld de moderne Queen-size in 1932 om te voldoen aan de 42-voet vrachtwagen lengte limiet opgelegd door de Amerikaanse overheid. White's "pancake engine," een horizontaal-tegenstander-cilinder motor geïnstalleerd onder de vloer wordt ook gekenmerkt door het ontwerp van de COE. De PS5000-reeks van 1959-1962 wit COE featured een taxi gemaakt van glasvezel te verminderen gewicht, volgens het boek "Koningen van de weg."
![]()
Kenworth
Zijn versie van de Queen-size Kenworth geïntroduceerd in 1955 met de nadruk op de veiligheid van de chauffeur en comfort. De Model COE 521 featured een 72-inch sleeper-cabine. Het was dubbed de "stier neus" voor haar kenmerkende neus was populair onder Californië vee en produceren van carriers, volgens "Koningen van de weg."
![]()
Freightliner en Diamond T
Freightliner begon de bouw van een aantal cabovers in 1947 met zijn beroemde "bubble neus" modellen, met inbegrip van het Model 800 COE, die featured een slaper-cabine. Diamond T, een maker van de vrachtwagen bekend om zijn Art Deco-stijl licht - en zwaar - duty vrachtwagens, liet haar lichte vrachtwagen lijn in 1951 en gericht op grotere vrachtwagens. Het won de National Design Award in 1951 voor haar COE-modellen. In 1957 introduceerde Diamond T haar diesel-aangedreven, 20.000-pond 430C tilt-cab model. Diamond T's laatste model voordat het bedrijf samengevoegd met wit een tilt was COE vervaardigd in 1966, volgens de "Kings of the Road."
![]()
Cabovers en de wet
Cabovers genoten van immense populariteit omdat federale en nationale regeringen strenge beperkingen op de lengte van de trekker tuig opgelegde. Wetten beperkt tot 1956, vrachtwagens tot 42 voet. De federaal-Aid Highway Act van 1956 verhoogd de maximale lengte tot 65 voet. Na 1976, federale en nationale wetten veranderd om de maximale lengte tot 75 voet, volgens de Federal Highway Administration.
Uit de gunst in de VS
De minder beperkende trekkeroplegger lengte wetten van 1976 duwde snel de Queen-size uit de schijnwerpers in de Verenigde Staten. Zijn populariteit was vooral te wijten aan de handige afmetingen, maar conventionele vrachtwagen configuraties verstrekt meer comfort, minder motor lawaai en machtiger, volgens "Koningen van de weg."
Europese Cabovers
Hoewel uit de gratie in Noord-Amerika, Europa's strikte hebben trekkeroplegger tuig dimensie wetten gemaakt de COE vrachtwagen van keuze voor de meeste ruilende bedrijven. Smalle wegen, strakke hoeken en moeilijk toegang tot de stedelijke gebieden van de snelweg geworden de Queen-size een noodzaak, met name in het Verenigd Koninkrijk. Japan gebruikt ook bijna uitsluitend cabovers. Duits-en-klare Mercedes-Benz en Man en Japan van Suzuki, zijn prominente maakt van COEs, volgens "Koningen van de weg."
