Narratieve perspectief verwijst naar een reeks van functies bepalen de manier waarop die een verhaal wordt verteld en wat is verteld. Het omvat de persoon die vertelt het verhaal, of de verteller, evenals het teken vanuit wiens oogpunt het verhaal wordt verteld, of de focalizer. Deze factoren, gecombineerd met van een verteller beperkt of alwetende perspectief, zijn betrouwbaarheid en emotionele betrokkenheid, vorm het narratieve perspectief.
Externe verteller en Focalizer
Het hebben van een externe verteller en focalizer betekent dat de persoon met een beschrijving van het verhaal, noch van het teken waarvan oogpunt we lezen of luisteren naar zijn deel van het verhaal zelf. Ze zijn waarnemers die hebben geen gevolgen hebben voor het verhaal op enigerlei wijze, zoals historici beschrijven een gebeurtenis in het verleden. Op deze verhalende perspectief, de verteller is emotioneel verre, betrouwbaar (omdat hij al weet de personages emoties of gebeurtenissen van het verhaal), en alwetende (zich bewust zijn van feiten buiten de kennis van de tekens). Deze verhalende perspectief gebruikt altijd de derde persoon.
Verteller van de externe en interne Focalizer
Op deze verhalende perspectief, de verteller is externe maar de focalizer is onderdeel van het verhaal. De verteller verwijst naar de focalizer in de derde persoon ("John zag de man in het blauwe shirt"), maar beschrijft alleen ervaringen en acties van het teken. Het is alsof de persoonlijke herinneringen van het personage in de derde persoon. De verteller blijft emotioneel verre en betrouwbaar, maar zijn perspectief is beperkt tot wat het teken (John, in dit geval) zich bewust van is geworden.
Interne verteller en Focalizer
Wanneer zowel de Verteller als de focalizer interne zijn, wordt het verhaal dan een persoonlijke herinnering van gebeurtenissen en emoties. De eerste persoon wordt vaak gebruikt in deze verhalende perspectief, waardoor het publiek het verhaal door de ogen van de hoofdpersoon. De verteller in dit geval (die ook de held) is emotioneel betrokken in het verhaal, onbetrouwbaar, (als hij niet weten alle feiten kan een externe verteller), en met een beperkte perspectief.
Tweede persoon
Een zeldzame oogpunt vertellers gebruiken is de tweede persoon. Het is een variatie op de interne verteller en focalizer perspectief, alleen dit keer die de Verteller of focalizer geen gebruikt eerste persoon, maar de tweede persoon, alsof hij was zichzelf te praten. Bijvoorbeeld, een verteller kan zeggen, "je wakker en voelde duizelig. U dronk wat water en lezen van de krant, voordat u bent in een stranger's huis te realiseren." De verteller blijft emotioneel betrokken, terwijl zijn perspectief nog steeds beperkt tot bewustzijn van het personage is.
