Veel mensen kauwgom kauwen, maar het tandvlees typen variëren. Er is de standaard kauwgom, die is vaak gekauwd te frissen adem en de mond vochtig te houden. Bubble gum is vergelijkbaar, maar heeft ook de mogelijkheid om te strekken zich uit, waardoor de chewer te rekken het tegen de mond en blazen lucht om bubbels. Het verschil in kauwgom en kauwgom ligt in het proces en de ingrediënten toegepast op dezelfde oorspronkelijke basis stof.
Kauwgom ingrediënten
Het basis bestanddeel van kauwgom is chicle. Dit is een natuurlijke gom geoogst van het sap van de boom van de sopapilla, die in tropische gebieden groeit. In recentere tijden, heeft de chicle plaatsgemaakt voor een synthetisch rubber. Kauwgom bevat ook weekmakers zoals glycerine of plantaardige olie om te houden van het tandvlees van het krijgen van te hard. Zoetstoffen zoals glucosestroop en/of poedersuiker ook hieraan een zoete smaak, gevolgd door de smaakstoffen toegevoegd. Mint is de meest populaire smaak toegevoegd in kauwgom.
Bubble Gum ingrediënten
Bubble gum fabrikanten nemen dezelfde chicle stof en een aantal polymeren en zetmeel synthetisch aan toevoegen. Deze additieven maken het tandvlees stretchier en kunnen houden een grote zeepbel. Bubble gum heeft meestal meer zoetstof toegevoegd voor meer smaak, en het komt in veel meer smaken dan kauwgom.
Uitvinder
Walter E. Diemer wordt gecrediteerd als de uitvinder van kauwgom, hoewel hij nooit het proces van het maken van het gepatenteerde. De Philadelphia inheemse werkte voor het bedrijf kauwgom Fleer in 1928; ook al hij een accountant was, experimenteerde hij met zijn eigen kauwgom smaken en recepten in zijn vrije tijd. Een van zijn experimentele recepten bleek te zijn veel stretchier dan anderen en bezeten van de mogelijkheid om te worden geblazen in bubbels. Diemer ontvangen geen royalty's Fleer of andere fabrikanten eens de fabrikanten begon de productie van het tandvlees, maar hij was tevreden om mensen te vertellen over zijn uitvinding terwijl bubble-blazen wedstrijden bij hem thuis.
Formulieren
Kauwgom en kauwgom hebben beide meerdere formulieren die ze kunnen worden gemaakt in. Beide zijn platte stokken over een inch breed en 4 duim lang verfilmd. Kauwgom bestaat ook in kleine vierkante of rechthoekige stukjes. Kauwgom, ondertussen bestaat in meerdere vormen, naast stokken, het tandvlees komt vaak in kleine bollen kauwgomballen genoemd en in kubus-achtige stukken die meestal breder en dikker dan stukken van kauwgom zijn.